).(

Wieczór nastał, świeczki gasną Ta jedna wciąż się tli i jej taniec, Ruchy pełne pasij i wieczności Wszystko sprowadza do miłości Płomień słabnie i gaśnie pamięć Powrót nie wykonalny dla Ciebie, A Dla mnie? Posluchaj uważnie Nadzieja mną kieruje i warunkuje Wiara w siebie, moc natury Głęboki oddech i znów początek Wyobraźnia ,wiara bez limitu Ustąp myśli i chwilę jej daj Dojrzewa wszystko w tobie Zbierz swą siłę i wspomóż Poczuj dając światło nadziei A płomień ,który juz dawno zgasł Odrodzi się w milczeniu

ona wciąż myśli chodzi w ich miejsca próbując zapomnieć bardziej się wgłębia nowe spojrzenie na ludzie cierpienie powoli powraca proste wspomnienie

dzień w dzień rutyna powoli męczy niszczy chęć poznania siebie powoli rozkwita ucicha znów sie wkrada rutyna