Aberen

@Ast Voldur Trochę smutne że Pan tak uważa, niemniej szanuję za szczerość

Roman z Julią byli parą, miłowali się z Barbarą. Baśka wnet ich rozegnała, bo już Julka przeginała. Roman smutny chodzić zaczął, bo rozporek mu się zaciął. W Basi sercu to nie leży, więc się wzięła jak należy. Razem robią taniec lisi, Julka gdzieś na drzewie wisi.

@Dag To wszystko zależy od przyjętej koncepcji, jeżeli potraktujemy ten wiersz jako opowiadający o człowieku, który po prostu poszedł nad jezioro i się utopił, to tak jasność po tamtej stronie. Ja natomiast napisałem ten wiersz pod wpływem niebieskookiej dziewczyny o spojrzeniu zapierającym dech w piersiach, którą spotkałem na ulicy ;)

@Młoda tak miałem na myśli, że staje się czarne. Na co dzień zdarza mi się mówić przez inwersję więc wydała mi się lekko naturalna ale postaram się to uwzględnić na przyszłość

Błękitna tafla, w niej tylko odbicie. Wejrzyj głębiej, pod powierzchnię zanurz. Ciemność Mrok się rozrasta, pochłania błękit. Czarne jezioro całe się staje. Ciemność W tym krótkim bezdechu zgubiłem życie. Błysnęło coś, światło nastało Ciemność już blaskiem się stała