[Wielkanocna uczta]

Fruwała raźno 

po całym ogrodzie

Miała ogon

jak ona cała 

To była sroka

Pewnie była głodna 

bo jedzenia wypatrywała 

 

Wybrała drzewo

naprzeciw okna

za którym 
stół wielkanocny 

uginał się od pyszności 

Nie mógł być obojętny

obecnym

 

A mimo to

wszystkich wzrok przyciągała

jak na gałązkach 

z nóżki

na nóżkę przeskakiwała 

Cieszyły ją

czereśniowe suszki

 

[Tylko teraz]

Wczoraj

choć minęło 

jest natrętne 

Nadmierne rozpamiętywanie

może zepchnąć 

w żale i smutek

To co było 

już się nie odstanie

 

Jutro

choć dopiero nadejdzie 

jest wyczekiwane

Rozważanie bytu wnikliwe

może wzbudzić obawy

Co ma być 

i tak się stanie

 

Natomiast dzisiaj

następstwem zdarzeń się jawi

Wymaga skupienia 

żeby sobie jakoś radzić 

Tylko to

co jest teraz 

życie spełnia

[Żadna szkoda]

Codzienny bieg

przez czas

coraz mniej 

przypomina życie

Bywa bardziej pogonią 

za jakimkolwiek przeżyciem 

 

Przy takim pędzie 

można dostać zadyszki

i nie ruszyć 

dalej

Żadna szkoda

gdy coś nas 

ominie

Nie wszystko 

musi być stale

[Stawką jest życie]

Musimy odgrywać

swoją rolę

na tym świecie

do samego końca

Czy się tego chce

czy nie chce

 

Chociaż rola

jest najlepsza 

bo główna 

to jej stawką

jest życie

Na następną chwilę

Nie znamy scenariusza

on się sam pisze

 

Poza naszą wolą

i pragnieniem

Stąd trudno

o przekonanie

czy to na pewno 

prawdziwe życie

czy już z góry 

zaplanowane