Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Gunther Marek Werner

Użytkownicy
  • Postów

    24
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Odpowiedzi opublikowane przez Gunther Marek Werner

  1. @Młoda Wiersz oczywiście oparty na faktach, w tej strawie chodziło o to, że rozwiązanie tej sprawy - czyli "Strawa", strawienie tej sprawy nie wszystkim znajomym się podobała, ale mi tak.

    Chwała bohatera - tenże kolega nas "uratował" dlatego tytułuję go bohaterem i ja zacząłem tak go nazywać w gronie znajomych ;-)

     

    Dziękuję za odpowiedź

  2. Farbowany bohater

    Dedykowane osobie, która pomogła mi oraz znajomym

     

    Twoją twarz od dawna z daleka znałem

    A nie wiedziałem, żeś taki odważny

    Jednak gdy twój “farbowany blond” ujrzałem

    Już wiedziałem, że mocny z Ciebie gość.

     

    Rozwiązałeś nam tę ciężką sprawę

    A mi ofiarowałeś spokojną strawę

    Strawę tej sprawy

    Choć strawa nie dla wszystkich była smaczna

    To Tobie właśnie przypadła

    Chwała bohatera

    A tą chwałą bohatera

    Ja Ciebie ufarbowałem

  3. Moje ukochane dzbany II

    Wspomnienie o klasie, której już nie ma. Aby lepiej zrozumieć wiersz,

    proponuję zajrzeć do wiersza "Moje ukochane dzbany"

     

    Nie potrafię stwierdzić 

    Że za Wami tęsknię 

    Nie potrafię stwierdzić  

    Że miło mi się o Was myśli 

    Gdy jestem już w innym świecie 

     

    Szkoda tylko, że tyle przyjemności 

    Życiowych atrakcji wydarzyło się 

    Zanim udaliście się na wygnanie 

    Choć bez Was w innym świecie 

    Dostąpiłem tylu zaszczytów 

    To jednak gdy te przyjemności 

    Z czasów Waszej jurysdykcji 

    Usiłuję odzwierciedlić w obecnym świecie 

    To nierzadko napijam się połowicznie

     

    I takie se właśnie myśli łamię 

    Lepiej żyć z Wami bez zaszczytów 

    Czy żyć bez Was z zaszczytami 

    I połowicznym odtworzeniem 

    Przyjemności roku 2017.... 

    Odpowiedź na to pytanie jest ripostą

    Dla Was smaczną i prostą 

  4. Moje ukochane dzbany  

    Wspomnienia o dawnej klasie, której już nie ma 
     

    Moje ukochane dzbany 

    Mnie tu szokują 

    Profanując obraz klasowej sielanki 

    Robiąc złą minę 

    Do gry dobrej 

    Czyja gra jest tu jednak dobra 

    Moja, czy ich? 

     

    I takie se właśnie myśli łamię 

    Bo w tym czyja gra 

    Komu jest przyjazna 

    Już się zakręciłem 

     

    Kto kim jest 

    Kto komu wrogiem 

    U moich ukochanych dzbanów 

    Sojusze zmienia się jak rękawiczki 

    W tej ruletce 

    Trza trzymać się z płcią piękną 

     

    I teraz po moich ukochanych dzbanach 

    Przetrwał kobiecy sojusz 

    A moje ukochane dzbany 

    Pozostawiły po sobie łezkę nostalgii 

    Tylko której nostalgii - łezkę wspomnień, czy śmiechu? 

×
×
  • Dodaj nową pozycję...