[Balkon]

Zasypiam, otwórz balkon

Nie potrzeba nam zasłon

Bóg i tak wszystko wybacza

Majaczę, muszę stąd wyjść

W głowie samotna myśl

Na zewnątrz też samotny

Chłońmy świeże powietrze

Gdy już nas stąd zedrze

Niech zostanie tylko krew

Zajrzyjmy razem na dół

Czy to miłość na zabój

Musimy się przekonać

Zasypiam, krwawy balkon

Już nie potrzeba zasłon

Miałem być tuż za tobą

[O zwykłym człowieku]

Bardzo ładny wiersz. Pamięć o zwykłych ludziach, którzy mimo to stanowią dla nas jakąś wartość, jest dla mnie jedną z najważniejszych rzeczy. 

3 godziny temu, Waldemar_Talar_Talar napisał:

pamięć o zwykłym człowieku

tak samo boli ale jest

o wiele płytsza od

tej lepszej

Zgadzam się, że boli tak samo, ale nie powiedziałbym, że jest płytsza, wręcz przeciwnie. Jest głęboka, prawdziwa, piękna.