Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Lahaj

Użytkownicy
  • Postów

    1 663
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

  • Wygrane w rankingu

    4

Odpowiedzi opublikowane przez Lahaj

  1. leżałem pod mostem a padał deszcz 

    zakopany pod ziemia ty po niej szłaś 

    leżałem pod mostem gdy padał deszcz

    w rzece tonąłem którą płynął twój lęk

     

    [ref]

    nie nie nie nie wypiję twych łez 

    nie nie nie umiem kochana 

    nie nie nie nie przełknę twych trosk

     

    leżałem pod płotem zaszczany pijany 

    leżałem dziurawy od gradu twych słów 

    a bliscy szukali mnie dniami nocami

    by zdążyć zanim uśpi mnie żal twój 

     

    [ref] 

    nie nie nie nie wypiję twych łez 

    nie nie nie umiem kochana 

    nie nie nie nie przełknę twych trosk

     

    wybacz mi dziś nie mam wielkich planów 

    muszę o sobie myśleć sobie dać tlen 

    muszę żyć śmiać się i wierzyć 

    w coś innego niż ja i ty 

     

    [ref] 

    to to to to już nie my 

    toniemy to nie my

    to to to to już nie my 

    to nie my to ja i ty 

  2. wędrujemy od Time Out Market 

    przez Elevador de Bica 

    lutowy chłód daje nam w kość 

    po raz kolejny szemrany typ na rogu 

    proponuje hasz odmawiam

    obok mnie kochana M

    idziemy razem objęci wpół radośni 

    pod jej sercem podwójnie spełnieni 

    idziemy po placu w wieczornym świetle 

    jakaś dziewczyna śpiewa szlagiery

    zebrał się mały tłum 

    siadamy przy stoliku 

    w ulicznej kawiarence słuchamy

    obok nas siedzi wyluzowany

    spiżowy Fernando Pessoa

    jakiś freak wygibasy czyni 

    jestem u siebie

  3. @andrew niektóre sformułowania podobają się 

    np to

    2 godziny temu, andrew napisał(a):

    wszystko stracilo urok 

    życie jak podeptane kartony 

    ale ogólnie wiersz strasznie przewidywalny, dydaktycznie nieznośny, 

    wymuszony i chyba neoficki.

    Nie ma żadnego zaskoczenia, żadnego suspensu. Ot życie brałem jak chciałem aż mnie rozjebalo i ujrzałem nagle światło i od tej pory wiem co jest co. No sorry, to nie przedszkole, że uwierzymy jak leci.

     

  4. gdy cię nie ma 

    pogrążam się w białej 

    ciemności w jednorodnych 

    brzmieniach kwilą skargi 

    przerzuty złowrogiej 

    kafkowskiej aparatury 

    jak daleko nieobecny 

    wydaje się twój żywioł 

    a przecież wiem że jesteś

    za tą martwą ciszą

  5. Wow! Bardzo mi się podoba.

    8 godzin temu, alos napisał(a):

    całość spraw

    ulepiono w kulki do rzucania i glina twardnieje

    Ja w tym znajduje zmapowanie rzeczywistości przez techkorpy.

     

    9 godzin temu, alos napisał(a):

    Przecież nie zawadzi drzeć się o kontur nieba

    To tak jakby wychodzić z truman show

     

    9 godzin temu, alos napisał(a):

    Enty raz nie sposób wrócić na drzewo

    tak żeby dalej chciało zrosnąć się z człowiekiem i nie bać szumu w głowie

    coraz mocniej budzącego się w nas, chociaż nigdy nie wiesz, które to ucho.

    I pytania o to kto kogo pozbawił władzy czy my naturę czy ona nas.


    jestem pod wrażeniem.

    pozdro

×
×
  • Dodaj nową pozycję...