adambielicz

Ach! Wyjść drzwiami trzasnąć zbiec uciec prysnąć zmęczyć się zmoknąć zmarznąć potem rozpalić ognisko mieć koło siebie nic i wszystko. Ach! Uciec w góry chmury marzenia jesienne i senne w byt jasny w byt ponury ani tym się znudzę ani zgnębię Ach! Pięknie i do końca prosto i na przełaj lecz zawsze w stronę słońca. Ty bracie-siostro też się nie daj i razem ze mną Zwiewaj ,Zwiewaj ,ZWIEWAJ !.