[Sepia]

Witam, ostatnio znalazłem pewien wycinek ze starej gazety zawierający wiersz. Niestety nigdzie w internecie nie mogłem go odnaleźć gdyż w znacznym stopniu mnie on poruszył a jestem ciekaw opinii ludzi na jego temat. Z chęcią dowiedziałbym się waszych opinii i interpretacji owego wiersza i byłbym wdzięczny gdyby się ktoś podzielił swoimi spostrzeżeniami i opinią na jego temat. Poniżej podaję jego treść:

 

Sen w kolorach tęczy, 

Choć tak czarno-biały.

A dźwięk ten, co Cię męczy,

Prosi o krztę wiary,

Gdy niemi milcząc wśród głuchych,

Cicho niczym głaz, 

Oglądają ślepców idących w błogi las.

A ja goszczę u tych, 

Co brak wiary kładli

W chwili zwątpienia i błogiej bezradności

(Będącej odnogą Styksu), 

Podróżującym wiernie upadłym ideałom 

Nazywanym Piekłem. 

[Sepia]

Witam, ostatnio znalazłem pewien wycinek ze starej gazety zawierający wiersz. Niestety nigdzie w internecie nie mogłem go odnaleźć gdyż w znacznym stopniu mnie on poruszył a jestem ciekaw opinii ludzi na jego temat. Z chęcią dowiedziałbym się waszych opinii i interpretacji owego wiersza i byłbym wdzięczny gdyby się ktoś podzielił swoimi spostrzeżeniami i opinią na jego temat. Poniżej podaję jego treść:

 

Sen w kolorach tęczy, 

Choć tak czarno-biały.

A dźwięk ten, co Cię męczy,

Prosi o krztę wiary,

Gdy niemi milcząc wśród głuchych,

Cicho niczym głaz, 

Oglądają ślepców idących w błogi las.

A ja goszczę u tych, 

Co brak wiary kładli

W chwili zwątpienia i błogiej bezradności

(Będącej odnogą Styksu), 

Podróżującym wiernie upadłym ideałom 

Nazywanym Piekłem.