Lorem ipsum

Dziękuję za miłe słowa Również pozdrawiam

Niosłeś ten obraz twojej bogini nie czułeś więcej samotnej chwili wpatrzony w kolor deszczu jej źrenic pragnąłeś tylko dla niej się zmienić Kilka niemodnie ubranych myśli rzuciły kłodę obraz się zniszczył chciałeś go podnieść unieść wysoko lecz zanurzony w słowach głęboko Okno nieżycia tak bardzo kusi podejdź idioto lot będzie krótki rozłóż swe ręce poczuj ten wiatr piach cię otoczy już po trzech dniach

Mam wrażenie, że w takich utworach najważniejsza i najbardziej rzucająca się w oczy jest autentyczność. A to zawsze jest mile widziane. Jeśli do tego dojdzie lepszy warsztat będzie jeszcze lepiej. Pozdrawiam

Trafna interpretacja. Co prawda wiersz nie stoi na najwyższym poziomie aczkolwiek cieszę się, że ktokolwiek na niego zareagował co dosyć rzadko się zdarza. Mam nadzieję, że kiedyś będzie mi dane stworzyć coś o czym będą dyskutować całe pokolenia :) Pozdrawiam

Znowu zakryłem literyNadmierną ilością ich własnych tkanekŻyły zbyt krótkoBy zdobyć przyjaciółPoznać wrogówTeraz leżą w kałużach niebieskiej krwiMiło było was poznać

Lubię karmić wspomnienia ciepłym neskłikiem powietrzem w wersji beta to pozwala im żyć mimo żółci kalendarza

nie mówię wprost bo nie myślę wprost zanim słowo powiem tak wiele z Tobą przeżyję niejednokrotnie dwukrotnie nawet obiad u Twoich rodziców ustawię na białych polach bo białe zaczynają ja pozbieram bawełnę chcę ogrzać nią słowa by powietrze między nami jak zwykle je schłodziło