Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Aleksander Mikołajczak

Użytkownicy
  • Postów

    1
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

Treść opublikowana przez Aleksander Mikołajczak

  1. Ludzie mówią „Giń” A ty nie chcesz umierać Oni mówią „Zapomnij” A me serce rozdziera Wiadomość jak bardzo ludzie są fałszywi A tak bardzo bym chciał żeby byli naszymi Przyjaciółmi którym można zawsze zaufać Którym zawsze można sekret powierzyć I nie zobaczyć dnia następnego, Panie Że nasz sekret jest łańcuszkiem na instagramie Potrzeba nam przyjaciół, którzy są w naszej duszy I podziela się ostatnią kroplą wody w czasie suszy Gdy ktoś się mnie pyta, o cechy przyjaciela Wymarzonego, perfekcyjnego, fantastycznego Ja mówię mu bez wątpienia Niech będzie honorowy, lojalny, prawdziwy A reszta, to są już dodatki poboczne Wygląd, wiara, rasa Nie liczy się to, co mamy na zewnątrz Tylko to, co mamy w środku Potrzeba nam przyjaciół z którymi konie można kraść A potem się nie bać, że zostaniemy wydani Prawdziwych przyjaciół poznaje się w biedzie, w smutkach, trudnościach A nie przy obiedzie, radościach i szczęściu Dlaczego, zapytacie, już wam odpowiadam Będę teraz, niczym Wujcio Dobra Rada Prawdziwy Przyjaciel cieszy się z naszych osiągnięć A nie tylko smuci się z naszych porażek Prawdziwy przyjaciel nigdy nie przypomina smutków Ale również nigdy ich nie zapomina Stara się żebyśmy, zawsze byli lepsi Tutaj rodzi się pytanie, gdzie tych ludzi szukać W szkole, klasie, domu, na podwórku może? Nie, przyjaciół się nie szuka Przyjaciel sam Cię znajdzie I odkryje, że masz problem I pomoże go rozwiązać Nieważne jaki jest dzień Która jest godzina Dla niego liczy się, tylko nasza szczęśliwa chwila Każdemu można dać drugą szansę Nie ufa się już drugi raz Bo nie ma nic gorszego Niż ten sam postrzał W serce
×
×
  • Dodaj nową pozycję...