[S w XL]

Tak to nie skończony wiersz... Pozdrawiam

[Rysa]

Rysa jak solówka gitarzysty

Zakląc można 

A gdybym był anglikiem 

Z tą kierownica 

Jak francuzem co całuję żaby 

Albo grekiem co udaje samego siebie

Wycinam to wszystko teraz 

Idę do bankomatu po ludzki rozum 

Idzie ze mną pies wstyd mi 

 

[S w XL]

Wlazł mi ona taka jak on 

Była sam jak ona a nie sama jak on

Jej chłód był jak metronom 

Zawsze pierwszy ustępował jej ona pasował monitorujac ruch splawika

Krzyczała jak on 

Ona w nim jak w zaparowanej szybie 

Kto to zobaczy 

Kto się poskarzy. 

 

 

 

 

 

 

 

[nie kochasz]

Jeden z najlepszych jakie tutaj czytałem... Trafił mnie... Dziekuje?

[Eteryczna]

Piękny wiersz

[Eteryczna]

Dnia 9.08.2018 o 22:00, Assassin napisał:

w zapachu uciekającego lata
w zachodzie gorzkich rozczarowań
duszą dostrzegłam cię - dotknęłam

i zatrzymał się świat
w tumulcie spadających gwiazd
zaklętych w sigil z orichalcum

niewidzialne łańcuchy splotły nas na zawsze

 

[Na przełomie lata jesieni]

Dnia 22.08.2018 o 12:02, Maria_M napisał:

Spokojne niebo późnego lata

ptaki skrzydłami żegnają dzisiaj,

chciałam zadzwonić właśnie do ciebie,

patrzę, na dłoni modraszek przysiadł.

 

Lato przepływa w brązy, złocienie

słońce źdźbła trawy osusza z rosy,

płatkami róży pachnie wspomnienie.

Pamiętasz, astry, cynie i wrzosy?

 

Gdzieś na przełomie lata, jesieni

mówiłeś: wrócę nim się obejrzysz,

i jestem rada, bo czas obwiązał

twą obietnicę nićmi pajęczyn.

 

I jeszcze tylko spleciemy dłonie,

dzikiego wina ścieżek gąszczami

na powitanie, bo idziesz do mnie

kroczysz jesienią z chryzantemami.

 

22.08.2018r.

 

 

 

 

 

Zamykam oczy i to czuję i widzę.... Bardzo dziekuje za piękny wiersz?

[Psina]

13 godzin temu, evicca napisał:

Tamtego dnia nasze spojrzenia się spotkały.

Jej wzrok- smutny, doświadczony, bez nadziei

I mój- zaciekawiony.

 

Nawet nie merdała ogonkiem,

Jakby już nie wierzyła, że jeszcze może znaleźć dom.

 

Podeszłam do klatki i spytałam:

- Chcesz zamieszkać ze mną?

Ogonek drgnął, a w brązowych ślepkach błysnęła nadzieja.

 

Dziś, gdy wracam do domu, ona szaleje z radości. 

Nieważne, czy nie było mnie kwadrans, czy kilka dni.

 

A ja wiem, że mam prawdziwą przyjaciółkę.

 

 

 

Wszystko jasne.... ?Też mam dwa psy że schroniska

[Kobieta]

Dnia 7.12.2018 o 20:31, ania mila milewska napisał:

(przywołał mnie tam Bóg,

przystanęłam).

 

Aksamit gładkiej moreli 

dał jej słońce – twój wszechświat do pocałunków,

pieszczot jabłoni uginających się 

pod ciężarem macierzyństwa.

 

Sopran pobożnych konwalii 

tchnął w jej usta życie.

 

Wiatr otulił ją trawą,

której tajemnicy już nigdy nie obejmiesz ,

ani ciałem, ani jego

zwątpieniem.

 

(przywołał mnie tak Bóg,

przystanęłam).

 

Do tańca z nią ustawiły się żywioły

i każdy z nich 

posmakował kawałka jej ciała,

zostawiając na skórze smak 

języka. 

 

I wreszcie pozwolili jej usiąść.

I usiadł Anioł

(niedługo).

 

Na skale było 

stromo i ślisko.

 

Rozumiem skałę,

ona też była kiedyś

Kobietą.

Piękny ?Cudny

 

[Zapamiętaj]

Zapamiętaj mnie

Nabierz w płuca żebym się zmienił w pył miłosny przetrwania 

w dni odległe istnienia pocałuje cię żeby przypomnieć chwile kolibrów i motyli

zanurzysz się w falach odpoczynku naszych serc i tak bez kropek i przecinków pójdziemy trzymając się za ręce ku starości