TELL

Dziękuję za opinie :)

Zachodzimy w głowę co robimy nieprzejrzystym spojrzeniem swoim rwąc swe największe migotanie przedsionków nie potrafiąc łączyć definicji swoich we wspomnienia innych przeszłych pokoleń w przyszłych wadach kwiatów fioletowych szepczących o swoich troskach

Dzień to dobry dzień wspaniały a jak w wiele uleciały dzień przepiękny bo udany nie podpiszesz nie twój wydany dziecko w tobie jest znów błogie poligraf ci wypowie uczę się od ciebie nieśmiałej ważkości w piśmie w mowie ?

Przechodząc patrzę przez Ciebie; mgnienie oka ból tęczówki rozdziera skrawki zbalansowanej neuronowej potańcówki; tak nieśmiały, tak poszarpany jak zniszczony zarost muchówki; co tobą powoduje co cię męczy, by nie spojrzeć w nic bez nędzy, twe spojrzenie trochę płowe trochę mdławe, nieprzerwanie nie urwane skuje w piekle moją głowę, a w ukropie resztę ciała z nich pożytek jest jak w ukropie zbryzgana szkarłatna skała ; nie dość wzięłaś na twe barki nie dla siebie nie dla zwyrodniałej żewnej szramy, którą zdarłaś zrywając swe nie zmaterializowane matczyne rany; po cóż starać się tak stale jak nostalgia nas zastanie nie strawionych, nie spłoszonych, szerokimi ducha żwawego latarniami będziemy latać w ich granice.