[Narodziny]

Znikam
Bardzo żałuję!
Brakuje mi Ciebie.
Nazbyt wcześnie
Zdjęłaś osłonę
Miłości.
Opuszczona kurtyna.
To już  wszystko.
Koncert życzeń 
Spiesznie
Skończony.

Witaj
Pięknie  dziekuję!
Jestem w niebie!
Bezpiecznie
Ogniem zapłonę
Jedności!
Cudownie się  zaczyna!
Jestem blisko!

Blask istnień 
Wiecznie
Włączony.

[Spokojnie]

Czegoś  się  bałeś
To nie dojrzałość
Błądzić  po globie
Zbyt bogobojnie

Spokojnie

Zawsze wiedziałeś
Czujesz wspaniałość
Masz to coś w sobie
Darzony hojnie

Spokojnie

Wszędzie ją miałeś
Swą okazałość
Wyłącz swe fobie
Wygrasz w tej wojnie

Spokojnie

Właśnie  poznałeś
Tę doskonałość
Jak dziecię w żłobie
Czyż nie spokojnie?

Spokojnie...
 

[Słodko gorzkie]

9 godzin temu, MaksMara napisał:

Jeżeli Ci się moja wersja podoba, możesz przyjąć za swoją i pamiętaj zaimków przymiotnych, rzeczownych używaj tylko wtedy, kiedy są konieczne i niezastąpione.

Pozdrawiam :)

Oczywiście,  że się  podoba, ale ten wiersz  uznam jak "zeszyt ćwiczeń".

Dluga droga przede mna hehe

Dziękuję  i pozdrawiam :-)

[Słodko gorzkie]

1 godzinę temu, Jemall napisał:

 

Podoba mi się  ta poprawka :-)

[Słodko gorzkie]

Słodko
Bezboleśnie
Zakochany
On w Tobie

Gorzko
Nazbyt wcześnie
Jej oddany
Chorobie

Lekko
Bezcieleśnie
Zamykany
Był w sobie

Ciężko
Bezlitośnie
Pochowany
Jest w grobie

[Chcieć, to móc]

33 minuty temu, AnDante napisał:

I tak Autor się przechwala,

iż mu się udała próba,

by Świętego zdobyć Graala,

ale pech, bo to podróba  ;))

 

Wybacz żart.

A co do wiersza, pomysł niezły, ale technicznie  - tu zgadzam się z Maks Marą - wymaga dopracowania, szczególnie jeśli chodzi o rytm. Ponieważ używasz rymów męskich i żeńskich istnieje zasada, że wersy z rymami męskimi powinny być o sylabę krótsze (czasami też o sylabę dłuższe), wtedy rytm się nie chwieje.

Dam przykład na pierwsze zwrotce:

 

Pragnąłem dzisiaj podbić świat      8

i spotkać się z natchnieniem,          7

by chcieć i móc zatańczyć w takt   8

walczyka z powodzeniem                7

 

W innych zwrotkach ta zasada nawet jest widoczna, ale tu potrzebna jest konsekwencja.

 

Aha, jeszcze jedna rada, przeczytaj zawsze wiersz na głos, wyłapiesz wtedy sporo błędów rytmicznych.

 Pozdrawiam

AD

Wow, dziękuję! Pozdrawiam 

[Chcieć, to móc]

Moim zdaniem ten medal ma dwie strony, gdyż  sami czasem jesteśmy  tak sobą  zauroczeni, ze potrzeba zdrowej krytyki, która  wskaże  drogę rozwoju dalszego. Z drugiej strony to krytyka ktora przyświeci jak cel a nie zmiesza z błotem ;-)

[Chcieć, to móc]

13 minut temu, MaksMara napisał:

Mateuszu, przeczytałam z uwagą wiersz. Tytuł i pomysł są dobre, ale powinieneś bardziej popracować nad stroną techniczną wiersza. Wyrównać rytm, ustalić średniówkę, rytmu się nie czepiam, bo sam z czasem przyjdzie i będzie się układał w piękne wydźwięki.

A krytyka jest w większości dobra i potrzebna, poprzez nią wyciągamy wnioski, uczymy się, ale to tylko moje zdanie.

Pozdrawiam :)))

Dziękuję.  Zaczynam swoją  przygodę  z pisaniem po latach i każdą radę cenię. Oby wiecej takich, pozdrawiam :-)

[Chcieć, to móc]

Miałem  dziś  podbić  świat,
Spotkać się z natchnieniem
I chcieć i móc i tańczyć  w takt
Walczyka z powodzeniem

Sądziłem, że  przeszkodzić mi
Nie w stanie żadna siła
I wstałem już i chciałem, gdy
Oporu moc mnie zbiła...

Lecz nic to, bo przełamię niż
Krytyka głos w mig zwalczę
Rozprawię się z potworem, gdyż
Mam swoich bliskich wsparcie

Na skrzydłach tych, już pędzę tam
Pomyślnym wichrem gnany
Zdobyłem go, ten Święty Graal
Smok leży pokonany!

[Smutnemu]

Dziękuję  :-)

 

Wiec robisz tak

z wydechem wdech

do tylu robisz krok

Wypuszczasz to

Co meczy wciaz

Niech płynie

gdzieś

Tam w dal

 

 

 

Albo po prostu  siadasz i zaczynasz po lodzie  zjezdzac w dół (do szczęścia) :-)

 

[Smutnemu]

59 minut temu, Jemall napisał:

Brakuje  dalszego ciągu,  pomysłu  Nr 2,  czegoś a rebous albo  rozszerzającego/zawężającego perspektywę,  przewrotnego...

Wiem, czepiam się, ale to wygląda na pierwszą zwrotkę. 

Dla mnie wystarczy nadzieja, która  za nim idzie, a co kto robi by byc szczęśliwym, to ja juz nie wnikam (druga zwrotka)

Pozdrawiam ;-)

 

[Smutnemu]

A gdyby tak
Stanąć raz
Na górze
Smutnych wspomnień
Rozpędzić  się
I skoczyć  w dal
Spaść
W szczęścia otchłań

[Ciemny charakter]

5 godzin temu, Mimoza2 napisał:

Bardzo mi się podoba :)

Zwłaszcza : W domu swym sercem deklinuj

Tylko momentami odnoszę wrażenie, że rytm jest nieco zaburzony..i nie rozumiem 2 zwrotki. 1 i 3 za to bardzo ładne.

 

Dziękuję  :-)

warto byc delikatnym i stanowczym, ale z umiarem 

[Ciemny charakter]

Choć  wiele na to wskazuje,
Nie jesteś  taki jak wszyscy,
I czesto tego żałujesz,
A widzą  to tylko bliscy.

Serce masz tak delikatne,
Umysł zbyt bezwzględny przez to,
Z umiarem bardzo przydatne,
Ty przesadzasz z tym co nieco

Ach, usiądź  i sie zastanów,
Czego naprawdę  Ci trzeba
Wymieć wreszcie  spod dywanów
Ukrytą tam cząstkę  nieba

Dla najbliższych bądź dziś bliski,
Obcych rozumem dominuj,
Pakuj strachowi walizki,
W domu swym sercem deklinuj

Przelej w papier swe złości
Ciemne chmury przeganiaj,
Bądź pełen braterskości
Kolorów swych nie zasłaniaj

Wszystkie dziś barwy tęczy
Pasują Tobie jak ulał,
Niech piękny kolor zadźwięczy
Byle już czarny nie hulał
 

[Mam pomysł]

Często  w życiu  dorosłym  zapominamy  o tej najprostszej miłości  a dzieci właśnie z taką miłością  i ciekawością idą  przez świat  :-)

[Mam pomysł]

16 minut temu, duszka napisał:

Choć jego treść jest pozytywna, to Twój wiersz sam w sobie brzmi dla mnie jakby bez przekonania... To wrażenie powiększa też dodatkowo tytuł. Gdyby brzmiał "Mam pomysł" nadałby wierszowi już na samym początku nieco inny smak i kierunek odbioru. Dlatego jestem po przeczytaniu trochę zagubiona ;) Pozdrawiam :)

Napisałem  brak pomysłu  z tego względu,  że go nie miałem  na tytuł. Twoja sugestia  brzmi bardzo ciekawie i użyję  jej. Dziękuję :-) 

[Mam pomysł]

Mam życie już wymarzone
Dom, żonę,  firmę ze snów
Obudzę to  zakurzone
Dziecko po latach swe znów

Zacznę od akrobatyki,
Przejdę po linie wysoko,
Zakończę wsze złe nawyki,
Które  ukryte głęboko

Książkę przeczytam następnie,
Która się kurzy od lat,
Do Ciebie  podejdę dostępnie,
Pozbądźmy się razem swych wad.

Usiądę, pomilczę, posłucham
Swój spokój za połę złapię,
Resztki agresji rozdmucham,
Rozpocznę miłosną terapię

Bo miłość jest dobra na wszystko
Załamanie ciała i duszy
Pomaga nam być z sobą  blisko
Bagniste niesnaski osuszyć
 

[Życie zabawą]

5 minut temu, musbron45 napisał:

Co to za dziwna mania z używaniem Działu miniatur dla tekstów, których "pojemnościowo" w żaden sposób nie można zaliczyć do tychże. Po prostu nie macie zamiaru dbać o porządek, czy jesteście zwolennikami anarchii?

Powiedz proszę  gdzie mam je umieszczać,  a tak zrobię.  U mnie bierze się to z niewiedzy, anarchistą bywam rzadko :-) pozdrawiam

[Życie zabawą]

3 godziny temu, WarszawiAnka napisał:

 

Mam malutką uwagę: w drugim wersie trzeciej zwrotki użyłabym "wybieram się" zamiast "i biorę się".

 

Pozdrawiam

Super pomysł :-) dziękuję  za uznanie

[Życie zabawą]

To wers dla nastroju poprawy
Kolejny do zdrowia wiecznego
A ten jest dla dobrej zabawy
Nastepny dla wyjścia przed ego

Nastrój  to efekt myślenia
Zdrowie się bierze z dobrego
Zabawa z powagi uśpienia
A ego to wiele jest  złego

Więc ruszam we świat  dziś  otwarty
Wybieram się w podróż szczególną
Wiem to, miłości jest warty
Nagrodę dostanę ogólną
 

[Własne potrzeby]

Hehe, zgadza się,  dopiero po wrzuceniu to dostrzegłem,  a piszę na komórce, wiec altu brak, ale popracuję nad tym ;-)

 

[Tęsknota]

Dziękuję,  też  nad tym myslalem przed snem i pasuje mi bardziej  wielka :-)

[Tęsknota]

Przyciaga grawitacja
Do Ciebie, do Ciebie

Podniebna lewitacja
Do Ciebie, do Ciebie

Pociąga  Twoja  gracja
Do Ciebie, do Ciebie

Rozkoszna imigracja
Do Ciebie, do Ciebie

 

Wielka dezintegracja
Bez Ciebie, bez Ciebie

 

[Własne potrzeby]

Dziękuję  serdecznie za Twoją  opinię :-)

Nie zwracałem uwagi na sylaby, ale zacznę. 

pozdrawiam gorąco  

[Własne potrzeby]

Prowadził przez żywot raz strach człowieka
On o tym nie wiedzial, myślał -to normalne
Taki był od zawsze, ciągle gdzies uciekał
Wszystko przerażało, nawet tak banalne

Błądził więc przez życie, po omacku wiecznie
Nie wiedzial co lubi, czego skrycie pragnie
Ludzki los ciekawy, do lustra sceptycznie
Nie czuł, że w ten sposób siebie mocno nagnie
 
Po upływie  lat kilku, gardząc tym co czyni
Zagubil siebie w odmętach cudzych potrzeb
Bardzo się zasmucił, serce schował w skrzyni
Już zaczął planować swój niedoszły pogrzeb

Idąc prowadzony przez strachu wizerunek
Spotkał gdzieś odwagę, była majestatem
Dała dobrą  radę, wskazała swój kierunek
Poszedł prosto do Niej, nie był juz frustratem

Od razu to dostrzegł, oddal Jej swe serce
Nie jest już tym samym, kazdy mu to powie
Czuje sie wspaniale, kocha życie  wielce
I własne potrzeby ma dziś  w swojej głowie