[Nocna ucieczka]

13 godzin temu, MaksMara napisał:

A może tak ? 

Dziękuję Ci za przeczytanie i włożenie pracy w poprawę, ale sądzę, ze tak duza zmiana by zabrała mnie z tego wiersza. Pozdrawiam ciepło ❤

[Nocna ucieczka]

Biorę na sen 
Inaczej nie potrafię 
Jak co noc chcę
Bo czuję się znów słabiej
Zamykam powieki zmęczone
Od bólu świata uciekając
W bezpiecznej pościeli tonę
Na przeciw snu stając
Licze przez chwile jeszcze 
Oddech za oddechem wypuszczany 
Uspokajam się wreszcie
Nagle coś ociera rany 
Zdaje się, że nic się nie stało
Nic nie sprawia mi bólu
Oby dłużej to trwało

[Niezdecydowanie]

21 godzin temu, duszka napisał:

Pięknie przedstawiona pokusa poddania się niewiernej, zdradliwej "miłości" i własna bezsilność w stosunku do niej - pomimo rozpoznania iluzji... Tylko dwa pierwsze wersy wydają mi się nie pasujące do reszty, bo zbyt "proste" i "zwykłe". Dlatego moja sugestia: może je w ogóle pominąć? Pozdrawiam :)

Dziękuję za tak ciepłe przyjęcie wiersza. Miłego dnia!

[Niezdecydowanie]

18 godzin temu, WarszawiAnka napisał:

Zgadzam się z interpretacją Duszki.

 

Uwaga językowa: wydaje mi się, że trzeci wers powinien brzmieć:

"Nie wyławiaj mnie wtedy, podając brzytwę złocistą", lub: "Nie wyławiaj mnie wtedy, podaniem brzytwy złocistej"

 

Pozdrawiam

Dziękuje, juz poprawiam ☺

[Podszepty księżyca]

Dnia 15.09.2018 o 19:35, Deonix_ napisał:

"z dala" chyba miało być ;)

tu osobiście "horyzontu" zastąpiłabym słowem "styku",

celem zachowania rytmu, ale to moje gderanie ;)

 

Ładny pejzażyk,

spodobałsie :)

 

Pozdrawiam :)

Wprowadził mnie w miły, malowniczy nastrój. Podoba mi się!

[Niezdecydowanie]

Tylko nie odchodź już więcej
Nie zostawiaj ze smutną miną
Tylko nie zrywaj mnie znowu
Jak w słońcu tulipana żywego
Nie oddaj mnie w końcu
Jak pięknej księgi czekającej za domem
Nie patrz znowu na momenty kiedy tonę
Nie wyławiaj mnie wtedy, podaniem brzytwy złocistej
Tylko bezpiecznie nie układaj do snu
Rano uciekając ze słońcem

[Pogodzić się z ciemnością]

Taniec z ciemnością
Tutaj to nic nowego
Porywa mnie do siebie
Cicho szepcze przekonując

 

Mówi, że jest przyjaciółką
Że muszę być z nią zawsze
Zapewnia, że wszystko to kłamstwo
Że tylko ona jest prawdziwa

 

Jej melodia gra mi w głowie 
Nie mogę się jej pozbyć 
Mówi, że będę wolna 
Tylko gdy ją pokocham 

 

Otwieram więc serce 
Wchodzę w jej ramiona 
Ciemność ogarnia mnie całą 
Czy teraz jestem wolna? 
 

[Mimo woli]

Spójrz, wszystko to
Jest na wyciągnięcie ręki
Wszystko czego chcesz
O czym śnisz co noc
Wszystko co da Ci siłę
Co sprawi, że będziesz szczęśliwy

 

Dlaczego tego nie chwycisz?
Jest tak blisko
Oddalasz się od światła
Wchodzisz w mrok
Nic już nie widać
Witasz się z ciemnością

[Zdrada]

9 minut temu, Waldemar_Talar_Talar napisał:

Witam -  początkowo czytając myślałem o kimś a tu wyszło inaczej - mi się podoba  - a jak już coś bym miał

to proponował bym zwrotki - myślę że lepiej by się czytało - no ale to twój wiersz.

                                                                                                                                                                              Spokojnego dnia życzę

Właśnie taki był zamiar, nagła zmiana. Dopiero początkuje w wierszach, więc mam nadzieję, że i zwrotki ogarnę. Dziękuję! 

[***/ zawsze byłeś.../]

15 godzin temu, Wojciech Bieluń -Targosz napisał:

zawsze byłeś obojętnym na jutro
uciekając od  prostych rzeczy
pielgrzymowałeś by być w ciągłym dążeniu
wyjmowałeś przegranym z ust skargi
podpisywałeś wyroki
nie szukając słów obrony
trwałeś przy swoim
dla innych niepojętym

poznawałeś prawdę

wchodząc przez otwarte drzwi
do środka
stworzonej przed oceanami
źródłami pełnymi wody

a jednak wracałeś
do rękopisów nieobojętnych

 

Wiersz mocny w przekazie, podoba mi się. Czuję dreszczyk! Miłego dnia. 

[Tak bym chciała]

Dnia 31.08.2018 o 11:24, MaksMara napisał:

Ach! Jakbym chciała wzlecieć nad poziomy,

zostawić, zepchnąć przyziemne uczucia,

zrobić krok do przodu w stumilowej prawdzie,

tylko najpierw muszę starym myślom uciec.

 

Ach! Jakbym chciała polną drogą kroczyć,

na soczystej trawie poczuć świeżość mocy,

nowe światło ujrzeć płynące znad linii,

horyzontu zdarzeń wschodu i północy.

 

Ach! Jakbym chciała lekka być jak piórko,

wcześniej opróżniwszy balast przepychanek,

niepokoje serca i obawy duszy

tylko dodaj siły, odwagi mój Panie.

 

31.08.2018r.

Pięknie napisane, aż obraz sam w głowie mi się tworzy. Miłego dnia! 

[Zdrada]

Kochałam Cię kiedyś
Całym swoim ciałem
I duszą całą
I sercem całym
Dbałam o Ciebie
Czasem uciekałam
Chciałam być sama
Trochę zapomniałam 
O naszej miłości 
Patrząc Ci w oczy
Widziałam strach
Przestałam kochać 
Zapragnęłam zdrady 
Prawie się udało 
Lecz nie doszło do tego 
Teraz wiem 
Muszę Cię kochać 
Wybacz proszę 
I raz jeszcze 
podnieś mnie do tańca 
Obiecuję, życie moje kochane 
Więcej Cię nie zostawie
Nie splune na Ciebie 
Nie popełnie zdrady 

[Idealnie]

Układam w głowie świat 

Ciężko i mozolnie

Szybko do mnie dochodzi 

Idealny nie znaczy dobry 

Zaczynam się w nim gubić

W tej idealnie nieidealnej przestrzeni

Każdy równy oddech mnie dusi

Potrzebuję świeżości, a nie idealności

Każdy kolejny schemat wyrywa kawałek mnie

Cała idealność mnie przerasta

Chcę być wolna

Teraz już wiem 

Wolność nie może być idealna 

Idealność nie może być wolna

[- i już po ...]

23 godziny temu, musbron45 napisał:

Natury oddechem przesiąknięci

na wskroś, wraz z duszą i sercem,

powracają do swoich kolegów

oczekujących ich w szkolnej szarudze

dni podobnych do siebie.

 

Zdobywanie kolejnych szczytów

tam - w górach, i tu - w nauce

jakże różne, a wciąż tożsame.

 

Muszą więc znowu zdobyć się 

na wysiłek

pokonywania własnych słabości.

 

Życzmy im osiągnięcia bieżących celów,

które z kolei dla wielu z nas

są jedynie wspomnieniem ...

Czytałam z przyjemnościa. Pozdrawiam

[Dobra nocka]

11 godzin temu, Marcin Krzysica napisał:

Chciałbym ciebie mieć na chwilę
by przytulić pocałować
byś się mogła moja duszko
w mych ramionach schować

 

tylko tyle i nic nad to
czuć twój zapach oddech ciepło
by w twych oczach ujrzeć znowu
nieskończoną miłość

Czytałam z przyjemnościa, idealnie ukazana przyjemność, jak i ból. Pozdrawiam

[Mechaniczny trup]

W tłumie próbuje odnaleźć
Choćby kilku emocji
Zaglądam głębiej w oczy
Z zamarłych czytam twarzy
Pusto i głucho 
Boję się. 
 

[Nie płacz łatwo powiedzieć]

Dnia 31.08.2018 o 20:04, Waldemar_Talar_Talar napisał:

nie martw się mamo

bardzo cie proszę

ta noc jakoś 

przeminie

 

a jutro rano się 

obudzę twą

ulubioną

melodie zanucę

 

ja wiem mamo

to bardzo boli

poddać się 

nieznanemu

 

nie płacz mamusiu

moja kochana

tul mą dłoń

aż do rana

 

.............................

o świcie rzekła

mój synu

i splotła mu

dłonie różańcem

 

 

 

 

Smutny wiersz, skłaniający do refleksji.

Podoba mi się. 

Pozdrawiam. 

 

[Przed snem]

Przed snem gdy wszystko już opada, nie da się już ukryć, a ta myśl mnie dopada. Rano znowu budzę się i próbuje ukryć ja jak najgłębiej się da. 

[Odbicie]

Wstaje i spoglądam
Widzę wiele oblicz
Zmieniają się zbyt szybko
Nie potrafię ich zatrzymać

Które są prawdziwe
Które są wytworem wyobraźni
Zamykam powieki
Zatrzymuje czas

Otwieram znów oczy
Widzę przemęczoną twarz
Czy ja tak wyglądam?
Czy to tylko złudzenie

Odchodzę od lustra
Zastanawiam się kim jestem
Nie wiem 

[Przed snem]

Staje się więźniem 

Myśli w mej głowie 

Słońce ją dusi 

Noc napaja życiem 

[Rozkaz samotności]

Nagle każdy staje się obcy, we mnie robi się pusto. Chwila, która trwa wiecznie nagle zaczyna pozbawiac mnie mojego wnętrza. Raz po raz wyrywa kolejny kawałek, kolejny skrawek uczuć, kolejny skrawek emocji. Znowu zabiera całe przywiązanie, wszystkich bliskich. Zostaje sama, podoba mi się to. To bardzo straszna chwilą, lecz nie mogę jej powstrzymać. 

[Niepewne kłamstwo]

Chodz oklam jeszcze raz
Tylko przez jedną chwilę
Kłam, nim ogarnie mnie strach
Że to wszystko minie
Przez chwilę jeszcze kochaj mnie
Kłam, proszę jeszcze jeden dzień.
Tylko na moment, potrzebuję Cie
Klam, póki nie podniose się. 

[Ku Życiu..]

Piękny wiersz, oby jak najwięcej osób z taką miłością do życia. 

[Sztuka pierwszej miłości]

Zrozum, że nasza miłość będzie już na zawsze. Nie tylko pod kątem pierwszej miłości. Już zawsze będziemy się kochać, nie ważne gdzie i z kim będziemy. Wystarczy jedno spojrzenie w księżyc i znowu będziemy razem. Niebo zawsze nam sprzyjało i będzie. Czas nie istnieje, więc to że teraz nie jesteśmy razem nie znaczy że nie jesteśmy. Po prostu na chwilę obecną nie gramy w harmonii ze wszystkim innym. Musimy być gotowi i czyści, bo to wielka odpowiedzialność, aby idealnie wpasowac się w harmonię świata. Teraz możemy być daleko, poznawać samych siebie. Możemy się nie znać, ale znamy się już za dobrze, aby zapomnieć. Każda nuta, każda piosenka będzie budziła nas na nowo. Każdego dnia że wschodem słońca jakaś myśl nas wskrzesi. Może nie dotkniemy teraz czule swoich warg, ale podświadomością muskamy nasze uczucie, nawet nie zdając sobie z tego sprawy. Możemy od tego odejść, odrzucić, kłamać, że to nie trwa. Lecz trwa, będzie już na zawsze, bo taka jest idealna kolej rzeczy. Nasza miłość jest idealnym wypełnieniem pustki, więc będzie trwała, nie ważne czy z nami, czy osobno.