Jacek Głowacki

a ja nie lubię gdy poeta wierszem pisze pytania i po co,i dla kogo... kocham poezję rzucania słów na wiatr... jest taka pełna słów jest taka pełna pewności że jest ktoś gdzieś i czeka na słowa od kogoś kto z wiersza bursy andrzeja powtarza wciąż ja nie chcę być poetą

wciągasz jak czarna dziura... femme fatale...to bardzo ślepa uliczka...

pustka pustka to nazwa kosmosu gdzieś tam błyszczą gwiazdy jak ukryty sens nienazwany pustką ukryty bo z ciekawości nienazwany intrygujący wchłaniający absorbujący bardziej bardziej niż coś bliżej siedzę i piszę ludziom horoskopy udaję że czytam z gwiazd słucham i wiem

spod przymrużonych powiek leniwie przekrzywiając głowę w migoczącym blasku świecy w myśli potoku szemrzącym gdy ust opuszkami delikatnie trącam ciebie całą gdy w szum oddechu się zanurzam twojego drżenia gdy moje dłonie twoje dłonie twoje dłonie dotyk