Zgłoś Niewidzący w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory Opublikowano 18 Października 2017 · Edytowane 18 Października 2017 przez Jarosław (wyświetl historię edycji) Patrzę na świat skąpany w purpurowym blaskudostrzegam rękę i oko.Zakrwawiony miecz, niczym błyskawica, przecina rytmoddech zamiera.Spójrz w niebodosięgnie Cię myśl o niebycie.Wyciąga ręce ku Tobie cośczego natury nie pojmiesz.Potoki krwi płyną ulicamiwsiąkają w ziemiękrzyk cichnie ustępując pola wyjącym wichrom.Podmuch dosięga głębi Twej duszycoś w tobie patrzy, jednak nie widzi.Ślepy wzrok, spowity pulsującą czerwieniąna wieki spętany światem.Ziemia pochłania, tuli do snutworzy iluzję światła.To co w nas i w niej, nie pasujezmiana kreuje żądzę istnienia.Umysł szybuje na skrzydłach fantazjimiotają nim wiatry sprzeczności.Kto jest w stanie dostrzec Prawdęchyba jedynieNiewidzące oko. 3
Niewidzący
w Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
Opublikowano · Edytowane przez Jarosław (wyświetl historię edycji)
Patrzę na świat skąpany w purpurowym blasku
dostrzegam rękę i oko.
Zakrwawiony miecz, niczym błyskawica, przecina rytm
oddech zamiera.
Spójrz w niebo
dosięgnie Cię myśl o niebycie.
Wyciąga ręce ku Tobie coś
czego natury nie pojmiesz.
Potoki krwi płyną ulicami
wsiąkają w ziemię
krzyk cichnie ustępując pola wyjącym wichrom.
Podmuch dosięga głębi Twej duszy
coś w tobie patrzy, jednak nie widzi.
Ślepy wzrok, spowity pulsującą czerwienią
na wieki spętany światem.
Ziemia pochłania, tuli do snu
tworzy iluzję światła.
To co w nas i w niej, nie pasuje
zmiana kreuje żądzę istnienia.
Umysł szybuje na skrzydłach fantazji
miotają nim wiatry sprzeczności.
Kto jest w stanie dostrzec Prawdę
chyba jedynie
Niewidzące oko.