[Koc]

[wanilia]

@P.S. dzięki? 

[wanilia]

gdy przychodzi mi wybrać smak lodów

zdaję sobie sprawę z pustki i nicości

i nie wiem jaki smak wybrać bo czuję się pusta

i nie wiem czy wolę malinę czy miętę

 

odchodzę bez loda bo nic nie lubię

nie mam preferencji i tracę ochotę na lody

siedząc na ławce patrząc na morze przypominam sobie

o czasach gdy byłam falą

falą która niosła samotność i ból i szczęście

falą co śpiewała o żonach ktore odeszły od mężów i pierwszych miłościach

 

wracam do lodziarni myśląc o czasach

kiedy wiedziałam gdzie iść kogo kochać i co pisać

proszę o smak waniliowy i odchodzę

a lód topi się i spływa po mojej dłoni

 

nicość smakuje słodko i mocno się lepi

zlizuję ją z palców dając się porwać fali

[wrzesień]

poznaliśmy się jesienią przywiani do siebie październikowym wiatrem byliśmy blisko jak dwa liście na ściółce co opadły przedwcześnie ze strachu przed mrozem gdy nie ma cię obok nienawidzę jesieni ciągle zapominam parasola odmierzam czas do zimy ze strachu przed deszczem tęsknię

[ulica nocą]

Dzięki. 

[ulica nocą]

spojrzałam na swoje odbicie w szybie

była noc i świeciły gwiazdy

gdy moja twarz stała się ciemnością ulicy

po której przejechał samochód

 

ofiara wypadku drogowego

zmiażdżone oczodoły

brak świadomości

 

mówią że wszystko zaczyna się w głowie

a w mojej jest tylko czaszka

i skóra cała w strupach

 

[dziennik]

Dzięki. 

[dziennik]

wieczorem zawsze sprawdzam pogodę

 nie lubię deszczu i niepewnej przyszłości

 

o zmierzchu oddycham trochę ciężej

zamykam okna ze strachu przed smogiem

 

gdy gaszę światło szukam odgnieceń na prześcieradle

bo idzie wrzesień i robi się zimniej

 

odmierzam czas zużytymi kostkami masła

płaczę nad kanapką

 

żyję

[za gorąco]

nie miałam już pisać wierszy o miłości
więc ten jest o spierzchniętych ustach
paznokciach zabarwionych atramentem
śladem nieudanych prób opisania
stokrotek zamykających się o zmierzchu
 
bo tęsknię za tobą najbardziej gdy świeci słońce
 
ściągając koszulkę wyobrażam sobie
że podglądasz mnie zza szafy 
a tam tylko zwinięte mapy i odległość nie do pokonania
 
termometr pokazuje trzydzieści stopni
 
gdy cię poznałam padał śnieg

[to już ostatni wiersz o miłości]

@Marcin Krzysica Dzięki! Już w trakcie pisania miałam podobny pomysł. 

[to już ostatni wiersz o miłości]

@Lahaj dzięki za podpowiedź o lipach! Chociaz mam je za oknem i szumią codziennie. Przyjemnie to brzmi. 

[to już ostatni wiersz o miłości]

najbardziej kocham cię patrząc przez okno

 

z tej szyby w mieszkaniu w północnej Anglii

już nie da się zmyć moich wydechów

i śladów pustych dłoni

 

 lipy majowe już zawsze będą szumieć tylko o tobie

a drzwi wejściowe będą skrzypieć na dźwięk twojego imienia

 

nigdy nie odejdziesz ode mnie

nawet gdy opadną liście przeciąg rozbije szybę

ktoś obcy zamknie drzwi

 

będę stąpać po odłamkach

i chować liście pomiędzy wierszami

napisanymi dla ciebie

[latarnia]

@Rastu Haha!

[latarnia]

słyszałam dzisiaj mewę

mówisz że krzyczała choć ja słyszałam śpiew

ogłuszający trzepot skrzydeł nad oceanem

 

siedziała na fali

a ja byłam tą falą

 

niosącą mewy stęsknione za lądem

szumiącą o samotności i dalekim świetle latarni

 

zobaczyłam cię na plaży

zmoczyłam twoje zakopane w piasku stopy

 

świeciło słońce więc szybko wyschłam

a moja tęsknota nadal krzyczy

żałośnie spieniona

 

rozbija się o rafę

 

 

[harmonia]

@Aga Zegadło Dlaczego? 

[harmonia]

dzięki. 

[harmonia]

zobaczyć księżyc na błękicie nieba

pewnego ciepłego popołudnia

niby normalne a jednak zaskakujące

 

patrzeć jednocześnie słońcu i księżycowi

głęboko w oczy

zachłysnąć się harmonią dnia i nocy

wschodzącą miłością i zachodzącą niepewnością

 

patrząc na ciebie widzę tylko róż zmierzchu

co trwa nieprzerwanie

i bez mojej zgody tuli do snu

 

[kwiecień]

Dzięki za komentarz!

[kwiecień]

dzisiaj gdy wróciłam ze spaceru
znalazłam we włosach biały płatek
z kwiatu wiśni która rośnie przed blokiem 

przypomniał mi się wiersz
który pisałam do ciebie zimą
o liściu dębu co zaplątał się we włosy
i nie chciał odejść

dzisiaj już nie jesteś dla mnie grudniem
jesteś kwietniem
bezchmurnym niebem i ciepłym wiatrem
zielenią co puka codziennie w moje okno

a ten liść co zaplątał się we włosy
zakwita między naszymi dłońmi
i stajemy się majem

[do czytelników]

skąd we mnie to pragnienie żeby mnie czytano
to tak jakbym chciała rozebrać się przed wami

do naga

ściągnąć nawet biustonosz i majtki
żebyście mogli zobaczyć pryszcza na plecach
wysypkę pod pośladkiem

skąd we mnie to pragnienie żeby pisać
pokazywać rozstępy 
nierówne piersi
pieprzyka na brzuchu i włosy odrastające pod pachą

skąd w was to pragnienie żeby patrzeć
tak że nawet teraz nie możecie przestać się gapić
na spuchnięte oko i krzywe kolano

[przemeblowanie]

chcę się wyprowadzić do innego mieszkania

wyjść z siebie i nigdy nie wracać

bo tak bardzo męczy mnie strach ze ktoś sie włamie

i otworzy wszystkie szuflady podepcze dywany

odkręci wodę w kranie i zaleje parkiet

 

a dopiero co zrobiłam remont

 

nie stać mnie na ubezpieczenie

więc chyba lepiej będzie jak założę buty i wyjdę

 

tylko ty zostaniesz we mnie

 

gdybym chciała wrócic - zablokuj drzwi

schowaj się pod łóżkiem i czekaj aż odejdę

 

może znajdę gdzieś jeszcze inną siebie

[jak]

@Marianna_ ???

[jak]

Oj, to już któraś z kolei. A bolesnych rozstań też już trochę było. Może po prostu nie uczy się na błędach. Pozdrawiam. 

[jak]

jeśli nie umiem pisać o miłości 

to znaczy ze nigdy prawdziwie nie kochałam?

 

ale jak opisać to że chcę być w tobie głęboko

zatrzasnąć drzwi

nigdy nie wychodzić

 

jak opisać łzę która nie chce opuścić oka

twoje rozchylone snem usta

cień padający na szyję

 

nawet poeta czasami musi się poddać

ustom łzom i cieniom

 

porzucić słowa

 

[brak]

Dzieki!