[Czytając Bukowskiego]

Po raz kolejny zasiadłem nad Bukowskim

czytałem jego wpis w obronie poezji, mówił

o martwych ludziach dominujących w naszym

społeczeństwie, o ich cadillacach, willach na

przedmieściach. O profesorach tworzących

poezję, oklaskiwanych przez bezmózgich

pochlebców, o pieniądzach wyrzucanych w

błoto na ich wypociny, o ludziach, którym tylko

błoto po kostki i piach po oczach, o szaleństwie,

biedzie, o myślach samobójczych i strachu przed

nadtłuczoną szyjką butelki, o ich dobrej acz ciężkiej

walce, toczącej się każdego dnia o autentyczność i

Życie..

Zobaczyłem moje mieszkanie: 68m2, zmywarka,

renomowana wyciskarka do soku, telewizor LCD

konsola do gier, wielki monitor spięty z komputerem

drukarka laserowa, garaż podziemny, komórka

lokatorska, łóżko 160x200....

Spojrzałem na to z uśmiechem

a łzy smutku i straty rozorały mi twarz.

[Hej piękna..]

Chciałem cię dzisiaj uwieść

ale wymknęłaś mi się jak zawsze

Pojawiasz się

wypełniasz przestrzeń

i znikasz

A ja siedzę tu..

spodnie mnie gniotą

klimatyzacja się spuszcza

i mam mokre ramię

Idę w deszczu

i nie zakładam kaptura..