[Ciągle kochamy]

    My ciągle wzajemnie się kochamy

I w sercu miłości nie zatrzymamy

    A choć przyjdą do nas czarne dni

Uznamy, że to się tylko śni

    Okno na świat zostanie otwarte

Więcej niż skarb będzie warte

    Tyś ogniem mej umęczonej duszy  

Wodą czystą w czasie suszy

    Tarczą, opoką, ostoją

Złe moce tak bardzo ciebie się boją

    Pytając o życia niepewny cel

W oddali widzę postaci niewinności biel 

[Zranione serce]

Serce złamane na pół przed wieloma laty

Dziś nasza miłość to dwa różne światy

Uczucie, które miało być jak ocalenie

Zmieniło życie w wielkie cierpienie

Nie ma już miejsca dla ludzi takich jak my

A wielkie plany na przyszłość to tylko sny

Nic nie poradzą już łzy od lat wylewane

Na tym świecie  serce nie będzie pokochane

Zapamiętać możemy tylko dobre chwile

Jednak nigdy nie dowiemy się ile 

[prawdziwe uczucie]

Tak wiele uczuć w życiu już znałem
Ale tylko ciebie naprawdę pokochałem
I chociaż od losu tak mało mam
To jak każdy nie chcę dłużej być już sam
Wszystko co od lat w sercu swoim noszę
A dziś o prawdziwą miłość proszę
Stałaś się dla mnie całym światem
Jedynym pięknym czerwonej róży kwiatem

[Zabłąkany starzec]

I chociaż za oknem oczom już kłania się Marzec
W oddali i mroku kroczy zabłąkany starzec
Kto ujrzy choć raz jego wzrok
Temu już na wieki pisany jest mrok
Nie wiem czy to śmierci przeklęty stwór
Lecz gdy go spotkasz przed Tobą pojawi się mur
Może przed demonem uciec dzisiaj się uda
A może to tylko życia bezsensowna ułuda
Twe serce wielką ma w sobie potężną moc
To właśnie ono pomoże pokonać tak ciemną noc

[Bez powrotu]

Odchodzę i nie wrócę już nigdy więcej
Dziś wiem, że zawsze samotne będą moje ręce
Od życia dostałem szczęścia o wiele mniej
I w gęstym mroku na skraju świata tkwi złamane serce
Nie szukam już każdego dnia miłości na siłę
To droga bez powrotu i każdego dnia na nowo szukam gdzie uczucie miłe

[Ruszając za miłością]

Dziś ponownie ruszam za miłością w świat
Uczuć naprawdę pięknych szukam już od lat
Sekund wiele życia mego tak cierpiałem
I w jednej krótkiej chwili tę osobę pokochałem
Razem możemy przed siebie ciągle gnać
Nigdy więcej nie będziemy tylko w miejscu stać
Zapamiętaj te piękne niezapomniane dni
Czujemy już co głęboko w sercach naszych tkwi

[Oczy Twe gaszą Słońce]

Ja się nie gniewam krytyka jest potrzebna więc z góry dziękuję

[Dar losu]

Serce otrzymane od świata przed wieloma laty
Dziś nie rozkwitnie jak na wiosnę kwiaty
Moje życie ma dwie strony medalu
Jedno pędzi natomiast drugie ciągnie się pomału
Nie wiem już naprawdę kim mam być
I w jakim ciele do końca świata żyć
Na niebie jestem jak drobny pył
To od mojej osoby zależy jak długo będę żył
A gdy nadejdzie już mego blasku czas
W nowym miejscu czas połączy znów nas
Wszystko umiera i znów się rodzi
Wiem jednak, że nie o śmierć tutaj chodzi
Życie to prawdziwy i delikatny losu dar
Dbaj co dnia o szczęście bo to nie jest magiczny czar

[Oczy Twe gaszą Słońce]

A kiedy Twe oczy dopilnowały by Słońce za horyzontem zaszło
W jednej krótkiej chwili na zawsze zgasło
Obudzić je możesz tylko szczerym uśmiechem
Tak żeby już nigdy życie nie było pechem

[Przestrzeń mego życia]

Dziękuję z całego serca za pomoc a wiersze z formą grzecznościową są dedykowane dla mej miłości więc sądzę, że forma grzecznościowa na miejscu.

[Przestrzeń mego życia]

A mam jeszcze prośbę czy może Pan mi napisać co źle zrobiłem w innych wierszach bo ciężko jest samemu się krytykować będę bardzo wdzięczny.

[Przestrzeń mego życia]

Przyznaję za dużo zaimków osobowych a z dużej litery jako forma grzecznościowa.

[Ponury, zabłąkany starzec]

Ponury starzec symbolizuję wszechobecną postać śmierci

[Przestrzeń mego życia]

Dziś przestrzenią mego życia jesteś Ty
Tylko przy Tobie jawą stały się sny
Widzę wszędzie Twą ciekawą postać
Słowo tylko jedno pozwoli w sercu Twym zostać
Nowe dostałem od losu życie
A mimo braku chęci marzyłem o nim skrycie
Przez drogi wciąż kroczę wyboiste
To tylko w Twym sercu odnalazłem uczucie złociste

[Dokąd zmierza świat]

Dokąd dziś zmierza ten świat
My ludzie niszczymy go już od wielu setek lat
Istota piękna pozbawiona od wieków o pomstę woła
Szkody wyrządzone są poniżej ludzkiego czoła
Nie widząc szkody planecie wyrządzonej
Dostrzegamy tylko stratę mieściny upragnionej
Niech człowiek wyobrazi sobie w przyszłości obecny świat
Szary i brudny gdzie nie będzie rosnąć żaden kwiat
Starajmy się zmienić na życie prostsze Nasze wygody
A przyroda zapragnie z Nami wiecznej zgody
My wciąż tylko zabijamy planety dzieci
W miejscu nieskalanej natury dziś pozostały po ludziach śmieci

[Ponury, zabłąkany starzec]

I chociaż za oknem oczom już kłania się Marzec
W oddali i mroku kroczy zabłąkany starzec
Kto ujrzy choć raz jego wzrok
Temu już na wieki pisany jest mrok
Nie wiem czy to śmierci przeklęty stwór
Lecz gdy go spotkasz przed Tobą pojawi się mur
Może przed demonem uciec dzisiaj się uda
A może to tylko życia bezsensowna ułuda
Twe serce wielką ma w sobie potężną moc
To właśnie ono pomoże pokonać tak ciemną noc

[Wszystko co dziś w sercu mam]

A wszystko co dziś w sercu moim mam
Kochana bez żalu tylko Tobie dam
Miłość w sercu mym od lat już ukryta była
Jednak przy Twej osobie na nowo ożyła
Oddech i serce oddaję z nadzieją na lata
I tylko u Twego boku pojadę choćby na koniec świata
Twój uśmiech mi dziś już wystarcza
A Twe gorące uczucia są dla mnie jak niezniszczalna tarcza
Dla Ciebie moja miła wciąż trwam
To dzięki Twej pięknej miłości nigdy nie będę już sam
Gwiazdy w oczach Twych wieczoru każdego gasną
A mimo tego wszystkiego w mym życiu oczy moje nie zasną
W jednej tylko chwili odnalazłem w swym życiu cel istnienia
Wiem jednak, że w życiu wszystko się zmienia
Unoszę więc swą głowę ku zachodowi Słońca
I modlę się by Nasza miłość nie miała końca

[Uleczone serce]

Serce moje dziś całe uleczyłaś
A po kilku już chwilach moje życie odmieniłaś
Ty jedna na zawsze pokochałaś
W trudnych momentach wciąż u mego boku stałaś
Twe usta słodyczy przez lata tak pragnące
To dla nich dla Ciebie z miłości gasło Słońce

[Czym jest miłość]

Na czym polega miłość o niej rzadko już mówimy
Czy jest wstydliwą sprawą lub może się wstydzimy
Serce co dnia gotowe jest do trudnej drogi
A los tak niesprawiedliwy śle kłody pod nogi
Są jednak na tym świecie ludzie uparci
I tylko oni prawdziwej miłości są dziś warci
Uczucie to nie jest do lasu wycieczką
To słuszna droga przeszkodami usiana jest więc wyprawą i przed samotności życiem ucieczką
Nie pytaj więc zatem co zrobić gdy wiosną lub latem anioł trafi Cię strzałą
Podążaj jej śladem znajdź w ludzi tłumie tą miłość wielką i małą
Ciesz się uczuciem w wielkiej radości
A uśmiech w sercu niech zawsze już gości

[swojska zmarzlina...]

Gratulacje naprawdę ten wiersz mówi o kraju i rządzie.
Dodać więc mogę tylko brawo, brawo, brawo są ludzie widzący rządzących błąd jednak brak im odwagi by wysłać ich przed sąd.

[Oblicza poezji]

Poezja tak wielka mnóstwo ma twarzy
Dziś jednak pamiętaj, że mało kto o niej marzy
Potrafi ucieszyć lub zabrać nadzieje
I pokazać innym co w Twym sercu się dzieje
To wszystko w ludziach głęboko skrywane
Spokojnie wciąż czeka by zadać lub uleczyć ranę
Ona ostoją i delikatnym urokliwym kwiatem
Nim ruszysz tą drogą zastanów się zatem
A choć wielu tworzyło i umierało dla niej
Sztuki tej nigdy nie zostawiaj samej
Piękno tak trwałe odchodzi dziś w mrok
Człowiek już zapomniał co znaczy rok
Przed telewizorem już oczy swoje wypalamy
Bo w tej ponurej przyszłości nic już nie mamy
Świat już zapomniał co w życiu szczęście wcześniej dawało
A bez przyszłości świata jest stanowczo za mało
Obudźcie się ludzie witajcie nowe, lepsze dni
I nie uważajcie, że to się tylko śni

[Serca rana]

Życiem moim jestem już znużony
I co dnia czekam na losu mego wrony
Serca nie mam już pięknego
A dziś proszę na pożegnanie powiedz mi coś miłego
Czas mój płynie nieubłaganie
A serce wciąż puste zostanie
Nie ma miejsca dla mnie na tym świecie
Szczęście moje było tylko przy tej jednej kobiecie
Chciałbym spotkać ją w przyszłym życiu
Jednak teraz wszystko oglądam w ukryciu
Kiedy łzami już wypełnię cały świat
Bóg połączy wtedy Nas na wiele lat
Do tego droga jest jeszcze daleka
Chociaż wiem, że ukochana tam już czeka
Co dnia wołam pod niebiosa kochana
Ponieważ bez Ciebie w mym sercu rana

[Oddech i serca bicie]

Moje serce nie chce dłużej tak
Gdy dokoła uczuć pięknych brak
Miłość twoja nie zapomni
I pozostaniemy w niej niezłomni
Każdy oddech, serca bicie
W jednej chwili zmieni bardzo twoje życie
Zapamiętaj uczucia kiedyś okazane
Słowa szeptem tobie wyznane
Nie wątp nigdy w siłę miłości
I strzeż się bardzo wielkiej samotności
Poznaj dzisiaj swoje przeznaczenie
A swe smutki, żale odeślij w zapomnienie
Niech życie będzie otwartą księgą
Piękną, kolorową uczuć wielkich wstęgą
Pamiętaj moje słowa ich już nie powtórzę
Nawet gdy samotnie będziesz stać przy murze

[Umierające serce]

A kiedy serce moje znowu umiera
Miłości i szczęścia łzy z z życia zabiera
Dalej już pójdę przed siebie sam
W pustce tak czarnej teraz już trwam
Tam będę samotnie wciąż stać
Prawdziwych uczuć nie będę mógł znać
Głupio zacząłem i tak też skończyłem
I przez to też Twe serce bardzo zraniłem
W Twych oczach dziś widzę tylko cierpienie
Po wszystkim tym zatem dopada zwątpienie
Nie godny Ciebie już dzisiaj zatem
Nie będę się bronił a Ty chłostaj mnie batem
Słowa tak miłe których było Ci brak
Nie powiedziałem bo nie wiem już jak
Łzy z mojej winy płyną z Twych oczu w dół
I nie powiem już nigdy co do Ciebie żem czuł
Nie mogąc przeprosić odsunę się w cień
A Ty bądź szczęśliwą witając nowy dzień