[Niewymowne II]

Pani

rzekł hrabia do hrabiny
skończmy już te banały
dlaczego nosisz ciągle te famurały

co nagle hrabio to po diable
hrabina mówi nie bez kozery
też nosisz te swoje ineksprymable

a ja lubię często takie małe numery
i według bon tonu należytej normy
zawsze zakładam na dzień reformy

bo kiedy w tańcu robię podrygi
co byś ujrzał hrabio gdyby to były figi
zatem je lubię a tamte stare jegiery
mnie się już tak okropnie wpijały
ach te stare wstrętne majtadały

ależ moja hrabino
hrabia był oburzony
to nie jest nieme kino

co to za dąsy i fochy
i to przez co
przez głupie majtochy
kto dzisiaj nosi takie pantalony
a propos dlaczego nosisz też moje kalesony

hrabio
jakie czasy
takie majtasy
daremne twoje umizgi i zaloty
to nie są bowiem zwykłe galoty
zamiast kupić mi ładne kwiatki
od rana kłócisz się ze mną o gatki

zostawmy hrabio moje pludry
bo pójdziemy zaraz na udry
odtąd basta dla mojego pana

po czym rzekła do służącej Kingi
proszę iść do sklepu i kupić mi stringi

taka to w pałacu dziś od rana
konwersacja burzliwa trwała
to był wiersz pod tytułem Gacie
i tyle proszę państwa w temacie

[Trzy limeryki o drobiu]

 

Ongiś na polu gdzieś pod Łańcutem,
kłócił się bardzo gąsior z kogutem.
Gęga gąsior i dowodzi:
-pana prawo nie obchodzi…
-Tak, odparł kogut- jestem mańkutem.


Raz młody indyk z przysiółka Sadu,
przepadł gdzieś nagle i to bez śladu.
Lecz nie żałował drób drania,
bowiem miał dość gulgotania.
A indor został szefem wywiadu.


Z przepiórką kurczak koło wsi Kurcze,
posprzeczał się na tematy twórcze.
-Ja tam wolę jaja kurze,
-bo ładniejsze są i duże,
-niż wasze zbuki wszystkie przepiórcze.

[Sylwester 2023]

 

---

***
Już na początku zjawiło się pogotowie ratunkowe
teściowa dostała korkiem od szampana w głowę
teścia zaś dopadło chyba zapalenia wyrostka
a babuni w przełyku utknęła kurczaka kostka

Dziadunio zatruł się zepsutym starym żurkiem
w dodatku wodą go popił ze zgniłym ogórkiem
więc prawnuków na razie nikt teraz nie rozbawia
pod choinką się bawiły same w puszczanie pawia

Najadły się bowiem batonów czekolady i cukierków
tylko nikt im nie odwinął sreberka oraz papierków
mamusia miała w gipsie przecież aż obydwie ręce
tak się poślizgnęła na posadzce wczoraj w łazience

Dwa wnuki zgodnie bawią się w Sulejmana
gdyż jeden drugiego dusił sznurkiem od rana
najmłodszy znowu płakał bo zrobił w pieluchy
brzęczą i latają koło kojca upierdliwe muchy

Tatuś pisząc smsy na nowym smartfonie
pomylił drzwi i potknął się aż na balkonie
upadł na wujka który się tak wtedy obraził
że pomylił kontakty i prąd go mocno poraził

Ciocia tylko mu rzekła: ten kabel byś skrócił…
i straciła też przytomność a nikt jej nie ocucił
z kolei szwagier się pokaleczył bo szwagierka
stłukła po ciemku wszystkie szklanki i lusterka

Wypaliła aż z nerwów dwie paczki papierosów
oraz pomyliła Domestos z lakierem do włosów
stryjenka zaś prosto w twarz dostała od stryja
kiedy ten chciał zabić karpia przy pomocy kija

W końcu biedna ryba zdechła ale w durszlaku
i zabrakło wody w dodatku w zlewozmywaku
a z kranu poleciała brunatno śmierdząca breja
wściekły teść wówczas wyzwał zięcia od złodzieja

Piesek i kotek uciekły całe w panice i ze strachu
Pikuś wył w piwnicy,Mruczek miauczał na dachu
nawet żółw Wacuś opuścił pośpiesznie terrarium
a ktoś wypuścił wodę rybkom w akwarium

Do drzwi zadzwonił sąsiad Jerzyk, znany gajowy
spytał stryja Bolka czy ma tabletki od bólu głowy
Bolek był człowiekiem miał też dobre sumienie
dał mu tabletki przez pomyłkę te na zatwardzenie

Ledwo wrócił Jerzyk do siebie dostał ostrej sraczki
potem leżał w łóżku i nie upiecze dziś sobie kaczki
stracił humor i nie miał na nic już apetytu
opróżnił jedynie butelkę starego Sorbovitu
***

Pogotowie udzieliło po kolei pierwszej pomocy
potem usiedli zgodnie wszyscy prawie o północy
wreszcie razem do uroczystej grudniowej kolacji
prócz wujka (biedak leżał na oddziale reanimacji)

Myszka w kącie piła ciecz w konsystencji soku
kiedy wreszcie rodzinka życzyła Do Siego Roku
ocalała z choinki blada żarówka rozjaśniła mrok
***
Jakie to szczęście, że Sylwestra się obchodzi
raz na rok

[O leśnej telewizji]

DOBRY WIECZÓR PAŃSTWU

 

W pewnym lesie rzecz się stała

lisy i wilki zamknęły tam telewizję

nadszedł czas wyłączyć hipokryzję

wieść po prostu wręcz niebywała

 

Dzięcioły zdziwione w drzewa pukają

sowa tylko cały dzień wciąż pohukuje

jeż już z żoną czym prędzej się pakuje

jelenie i sarny nowego lasu też szukają

 

Ogłoszenie nastąpiło przez jedną gapę

tę białą myszkę co była cicho jak trusia

i niedawno opuściła mamusię i tatusia

nadszedł niedźwiedź i położył wnet łapę

 

Mówiąc krótko wtedy tak do leśnej braci:

-powiem teraz i na pewno nie przesadzę

-kto ma media w lesie to ma także władzę

-a lis z wilkiem za to wszystko nam zapłaci

 

Tylko tyle wtedy oburzony misiu powiedział

a już za miesiąc (daję wam na to moje słowo)

w lesie wszyscy będą mieli telewizję kablową

oraz programy wprost ze studia niedźwiedzia

 

Z tej krótkiej bajki jeden morał też wynika

bo kim jest ten kto media leśne dziś zamyka

i nic nie znaczy wilków i lisów taka uchwała

solidarność tu wygra bo zawsze wygrywała

 

 

DOBRANOC PAŃSTWU

[13 grudnia 1981]

W bezgwiezdną noc
zimną i ciemną
jak okulary generała

 

rozjechali ostatnią nadzieję
czołgami

usychała wdeptana w ziemię
skutą nieczułym lodem

nie będzie koguta z Teleranka

jak mantra powtarzany dekret
który odbiera wszystko
i wszystkiego zabrania

 

za oknem trzech zomowców 
przy kozie się grzeje
połowa miasta jeszcze spała

 

pośpij sobie też córeczko
to dla ciebie dzisiaj kołysanka
zanim przyjdą po mnie
cichutko ją zanucę

 

nie smuć się 
obiecuję 
wróci na pewno słoneczko
i ja też wtedy powrócę

 

tatusiu czy to wojna?
a z kim?...

***

[O kacie znad Eufratu.]

też dobre, dzięki

[O kacie znad Eufratu.]

Mówili ludzie gdzieś nad Eufratem,
że mieli ubaw z tamtejszym katem.
W robocie był niebanalny,
oraz niekonwencjonalny.
Skazańca wczoraj łamał… kwadratem.

[Wiersz niedokończony]

Dobrze, że nie odejdzie choć wierna Wena,

nie spłonę od razu jak żołnierzyk Andersena.

Zranione serce nie jest wszak ołowiane,

choć nie wie jak długo na świecie zostanę.

 

Bo przecież  nikt nie zna ostatecznej swojej daty,

w wazonie zasuszone nie pachną już kwiaty.

Zegar z wahadłem pordzewiały już nie tyka,

anioł kolejny rozdział mej księgi już zamyka.

 

Zapomnieć słowa, które nic dobrego nie wróżą,

nawet te nie zapisane jako zbędne wyrazy,

zapomnieć myśli, które spokój duszy mi burzą.

 

Zamiast słów kreślę dziś bezkształtne bohomazy,

cicha noc niech podrzuci we śnie jak w sekrecie,

wspomnienia dobrych dni ukryte choćby...w sonecie.

 

[Rok trzeci]

+24.11.2020-24.11.2023

 

Ktoś może powie że to ledwie trzy lata
ale dla mnie to już jest aż
w tamtym dniu zawaliło się pół świata

a teraz Kochana wszystko masz
spokój zdrowie i poczucie szczęśliwości

tak mi brakuje serdecznych zawsze słów
bezinteresownej Twojej Miłości
i tak ciepłych zawsze twoich dłoni

nikt nie zawróci czasu
który bez ustanku tak goni
widzę Ciebie dziś w zwierciadle dobrych snów

choć ten raz ciebie zobaczyć tak jak z bliska
choć fontanna radości w sercu już nie tryska
pomodlę się o zbawienie twej duszy tak samo
i o to

byśmy usiedli na złotej ławce boskiego edenu
i powspominali o tym to co było tyle lat temu

tak pragnę choć na chwilę pobyć z tobą Mamo
wszystkie smutki zostawić za obłoków bramą

trzy lata rany krwawią cały czas i są świeże
w powstanie wszystkich z grobów wierzę
też wrócisz i będziesz z nami nasza Matulu

dusza z sercem toczy co dzień swoje igrzyska
wszystko pędzi przed siebie niczym oszalałe
wielkie marzenia zginęły albo stały się małe

nie mogę teraz pisać jeszcze
bo tęsknota serce ściska
w nieopisanym bólu

 

[Spóźniony żal.]

@Tectosmith Skoro się pokrywa twoje życie z przykazaniami to nie może być tylko przypadek,

z jednym może ale z dziesięcioma ?

[mianowany do Oscara w kategorii "polityczne szmiry"]

@bronmus45 Jak ci nowy rząd wprowadzi cenzurę w necie to twoje ,,polityki,, pójdą do kosza...

[zamknąć oczy]

Rymy dokładne są także rymami.

ważne jest aby tylko nie używać za dużo tych popularnych typu szlocha-kocha, dzieci-świeci choć największym poetom się zdarzało a nawet noblistom

poza tym rymy dokładne ładnie brzmią we fraszkach albo limerykach

[Dziękuję Tobie Weno...]

Tyle myśli codziennie
 kołacze się w głowie

ile słów
z tego zapisać na karcie
aby zostały nieskazane
na zapomnienie i podarcie
ile uczuć zawrzeć w jednym słowie
ile znaków opisać jako wyrażenie

ile snów co w noc
przychodzą gwiaździstą
by potem zniknąć nad ranem
jak bańki mydlane
i nigdy więcej takich samych 
już nie zobaczę

ile marzeń mamy
co jeszcze zostało w planie
niczym we śnie na jawie
gdyby się spełniło
jakie byłoby wspaniałe
nasze po ziemi stąpanie

ocalone słowa które prawie
już były opuszczone 
niczym zapomniane cienie
muza wzruszona cichutko płacze

maczam pióro w kałamarzu
aby uwiecznić je teraz
jak szkiełka w witrażu
obrazy zamienić na baśnie

w strofy przerobię
myśli
sny
marzenia
kolejną zapiszę stronę

bardzo kocham
moją Wenę
w króciutkiej ślicznej sukience
uszytej przez aniołów

kiedy chwytam
ją za ręce
cały świat mi daje
bez kleksów i bohomazów

i tak właśnie
w labiryncie wyrazów
niczym Feniks z popiołów

nowy wiersz powstaje
który podaruję Tobie
 

[O współczesnym teatrze]

Tańczą i krzyczą jak opętani i chorzy
niezrozumiałe teksty mówią nadzy
aktorzy

atak zbiorowego szaleństwa
zamiast słów klasyki 
padają przekleństwa

obrzydliwe i wulgarne 
wszystko to koszmarne

właśnie trwa nowa premiera 
ale  przecież przedstawienie
musi trwać na zbrukanej już scenie

mówi
reżyser mówi że wraca do dzieciństwa

tylko
kiedy on oglądał  
wówczas takie świństwa…
 

[W październikowym zamyśleniu]

 

Kiedyś niewidzialny będę jak księżyc w nowiu

teraz idę po krętej drodze a z prawa i z lewa

pozdrawiają mnie te same od tylu lat drzewa

parku strażnicy na warcie w pełnym pogotowiu

 

Pozostań dziś moja muzo w szczęściu i zdrowiu

niemłode serce nie krzyknie jak morska mewa

ale cichutko także na razie nikomu nie zaśpiewa

jak mały potrzos co wypadł z gniazda w sitowiu

 

Los człowieka tak przypomina mi grę w karty

czas odmierzają radosne i smutne wspomnienia

stary kalendarz zakurzony leży porzucony i podarty

 

Blask beznadziei razi w oczy, że nie widzę cienia

co doda mi sił aby zacząć po raz drugi albo czwarty

bo życie boli bardziej niż ząb wyrwany bez znieczulenia

[Pamięć 2023]

Kapłan na mszy powiedział :
…dziś z zalewu koło Włocławka wyłowiono…
po czym obie dłonie złożył do modlitwy
nie dokończył
w wielki szloch zamieniony chóralny śpiew

 

Ojcze 
wróciłeś wtedy 
z rękami skrępowanymi  sznurami nienawiści
do nóg zimne przywiązali ciężkie kamienie
a na szyi pętla 
bo ceną było twoje milczenie
na konsekrowanej sutannie zakrzepła krew

 

nie dajcie się nigdy zwyciężyć złu…
bądźcie w czynach i myślach czyści
porzućcie na zawsze kłamców sitwy
niech na słowa prawdy nie zadrży powieka

 

nadeszła pora
by obudzić się z tego koszmarnego snu
bo to nie była jeszcze  jedna senna mara

nie umarła w sercach wiernych  wiara
ona jak nadzieja jest nieśmiertelna
razem z nimi miłość do człowieka
którą w darze dostaliśmy od Boga

 

żałobny dzwon dziś jak wtedy uderzy
powraca teraz bolesne wspomnienie
w czasie kiedy pokoju i zgody brak
w dniu trzydziestej dziewiątej rocznicy

 

wraca ostatnia homilia w kościele
świętych polskich braci męczenników
by raz jeszcze poruszyć ludzkie sumienie
w świątyni
przy twojej teraz ulicy

ostatnia do nas przestroga

tak naprawdę jeden w życiu jest właściwy szlak
choć często wiedzie przez nieskończone zakręty
tam na końcu czeka Miłość
I Prawda

 

Ojcze Jerzy
patrzysz teraz na Ojczyznę z ołtarzy i pomników
powrócisz raz jeszcze
na macierzy łono

 

jako nasz 
jeszcze jeden święty
 

[Rozmyślania...]

czy grudzień
czy maj
wytrzymaj gdy przeciwny wiatr zawieje
musisz przetrwać
łap za ster i płyń

przetrzymaj sztormy i burze
zatrzymaj dobre wspomnienia
podtrzymaj w myślach co warto
i tak trzymaj
maro przeklęta giń

nagroda czeka wysoko na górze
gdzie nikt na nic nie rzuca cienia
i nie gra nigdy fałszywą kartą
na szlaku życia są wiraże i zakręty
piękne nierzadko są tylko momenty

albowiem tutaj nic się nie stanie i nie dzieje
bez jednej choćby puenty
dlatego z losem w szachy graj
może dasz mu kiedyś mata

albo nadejdzie koniec świata

[O pewnej marionetce]

Raz marionetka koło wsi Górki,
uczyła życia trzy swoje córki.
Nieważne, czy nas cenią
bo i tak kiedyś zmienią.
Ważne jest to, kto ciągnie za sznurki.

[Ani Przybylskiej...]

to niemożliwe…
ktoś powie
to taki koszmarny sen

jeden z tych
których nie brak w październiku
kolorową jesienią

gdy jeszcze w ciepłych promykach słońca
liście się pięknie mienią
wszystkimi barwami tęczy

dzisiaj w słowa się układają
ostatniego pożegnania
w pełen cierpienia tren

to niemożliwe
przecież tylko śpi bólem zmęczona
za chwilę otworzy
piękne duże brązowe oczy

ocieram łzy
które są jak krople rosy o poranku
co srebrzą się na pajęczynowej sieci
a dzisiaj żałobnego całunu

na grobie czarna zasłona
trwa póki jesienny deszcz jej nie zmoczy
w kąciku pajęczyny świerszcz

cichutko tobie gra
a twój anioł ku niebu znów wzleci

to niemożliwe,
to przecież sen
o ostatnim przystanku
ponury i koszmarny

co męczy w noc nieprzespaną
trwać będzie zawsze
i nadal trwa

łzy to nie rosa
na zawsze pozostaną

[- czas wziąć sprawy w swoje ręce ..]

a ty ciągle... jak nie o polityce to o alkoholu

[Kieruj się na południe]

@Klip ś@Klip

18 godzin temu, Klip napisał(a):

 

Usta Mariana Zośce spod Piły

 znowu wyłącznie szyję pieściły.
Ta głosem jak z nawigacji
zbeształa go (nie bez racji)
"Ty na południe kieruj się, miły".

 

świetne tylko w pierwszym wersie było o jedną zgłoskę za mało

[Zamiast...]

Czara goryczy zamiast kieliszka trunku,
trucizna ma dzisiaj smak dobrego wina,
bo i niczyja jest nie moja dziewczyna,serce
odwrócony jej wzrok zamiast pocałunku

Może pora uwolnić się od frasunku ,
od tylu owoców drzewo się ugina,
niech złota jesień się wreszcie już zaczyna
nieufność wtedy odda tron dla szacunku

Czas prosić serce do cudownego sadu
tam zaczekają też na nas piękne kwiaty
czas myśli uwolnić z matni i bezładu

Niepotrzebne słowa spisać lecz na straty
żeby nie było już po nich choćby śladu

żeby wróciło co zgubione przed laty

[Inka]

 

Pamięci Danuty Heleny Siedzikówny (ur.3 września 1928, rozstrzelanej 28 sierpnia 1946 w Gdańsku)

 

 

Patrzysz na nas dziś z wysokiego nieba
gdzie nigdy nikt
nie będzie strzelał do serca niewinnego
które nosi w sobie imię
najdroższe ze wszystkich
Ojczyzna

jakie krótkie było twoje życie
niczym urwany film zatrzymane
spoczywasz teraz w polskiej ziemi
w najprawdziwszym grobie

tam gdzie imię twoje wyryte
i nie będzie już nigdy tajemnicą

oddałaś w ofierze młode serce
teraz o modlitwę
jak inne poranione dusze prosisz
za te w księdze pamięci zachowane
odżywają wraz z każdą rocznicą

popatrz
ty co żyjesz dzisiaj w ciągłym biegu
ona jako Noego arka
dopłynęła zbyt szybko do brzegu

poświęciła młode serce
aby w końcu przeminął
na zawsze tamten podły świat

jeszcze ostatnia wiadomość
krótki gryps wysłany zza krat
,,Powiedzcie mojej babci
że zachowałam się, jak trzeba.”

Inko
dzielna harcerko
jesteś prawdziwą Bohaterką

Niech wolna Polska przyśni się Tobie

 

FacebookTwitterEmailPodziel się

[Bez odpowiedzi]

@sam_i_swoi  masz rację, tylko posłowie z definicji nie musi być powiązane z treścią opowieści (życia) dlatego może być wymyślone...

[Bez odpowiedzi]

Byliśmy więcej niż tylko

,,po słowie’’

najdłuższą w życiu chwilką

nakarmić chciałem serce

 

myśli kołaczą się w siwej głowie

jak rozpalić ognisko w jednej iskierce

 

nikt nie napisał epilogu

czy ktoś wymyśli posłowie

Fatum czy jej niewdzięczny syn

człowieczy Los

 

co dnia układam puzzle z moich win

kiedyś ułożę całe życie

nareszcie część mnie odpocznie

i w ciszy usłyszę twój głos

 

bo wierzyłem weń jak w wyrocznię

nawet o zmierzchu rozpoznam twarz

 

a może spotkam przypadkiem na szlaku

pełnym zakrętów bez ani jednego znaku

poznasz mnie po słowie

które na pamięć dobrze znasz