[De revolutionibus]

Czcigodny Ojcze Kanoniku.
Byłbyś zdumiony widząc jak wielu
Wierzy że Ziemia jest płaska

Na czterech Żółwiach Zjeść Wypić Zerżnąć i Odlecieć
Lezie jak ćma do śmiertelnej żarówki

Nie chcą znać astronomii i geologii
Niebieskich Ciał
Skrupulatnie zdefiniowanych
W Biblii i Poezji

Po duchowej starości Renesansu,
Zamroczeniu Oświeceniem
Przyszła kolej na zdziczenie Nowoczesności

Ptolemeusze wszystkich krajów łączą się
Pod znakiem czerwonym jak Piekło

Bądź Ojcze Polakiem, wstaw się za nami
I za całym Światem

O wolność naszą i waszą

[słoik tulipanów]

Mnie wiosna skłania raczej do resetu wspomnień i odświeżania spojrzenia. Pozdrowienia od nowicjusza na portalu. Ładnie tu.

Naj-maj

Drżenie zwątpienie sumienia chłosta
W maju na wszystko odpowiedź jest prosta
Na każde pytanie odpowiedź niezmienna:

Lśni w słońcu brzoza
wczesnowiosenna

[Długie suknie]

Długie suknie

Dziękuję Ci za długie suknie
Przeciągłe spacery
Po wrzosowiskach słów

Za Twoich przyjaciół
Których nadal nie lubię
Za okruchy pieszczot
Ukradkiem rzucane pod stół

Za lekcje tańca w obcej sali
Twardy giewont czekania
Rozpłatany jak smok weselny tort

To dzięki temu gdy leżysz obok
Jak dumna Barcelona
Rozścielona na wzgórzach
Pachniesz karmazynowym wieczorem
Głaszczącym wierzby do snu

A gdy Cię pragnę
Pragnę wiecznych Chin
Skoku w błękitną kulę
Perlącą się w nicości

Saracenów u stóp
Kosmicznych zórz
Wszechmocy Boga
Lawiny gwiazd

Śmierci upojnej jak deszcz

[Chrześcijaństwo to nuda]

Chrześcijaństwo to nuda
Dzień w dzień nic tylko
Walka z totalnym złem na śmierć
Tajna misja od Boga odkrywana
Z urywków chwila za chwilą

Wszechmocny Bóg zstępuje na stół
Stwórca w twojej krwi

Stawką - tylko wieczność
Miłość - zaledwie bezkresna
Nadzieja - wbrew naturze
Patrzenie - poza wzrok
Oddanie bez rezerw
Śmierć sięgająca do duszy
Wskrzeszanie całkowite

Ramię w ramię z ognistym Archaniołem
Prawie jak Batman

[Parada]

Nie wskrzesił. Wykonał zadanie. Szczęśliwy. Kafelek mozaiki: idiotycznie zachorować i umrzeć we właściwym momencie, te trzy dni za wcześnie. Cuchnący, potykający się o bandaże, idący ślepo bezwstydnie tam gdzie znajomy głos, by stać się symbolem na wieki, literą w alfabecie powszechnie znanych pojęć.

[Sama]

Niecałowane ściska usta
Skupiona na czymś bez znaczenia
W błahych problemach się rozmienia
Bezużyteczne czyści lustra

Przeżyła życie dla nikogo
W smutnej zadumie niespełnienia
Dzień już niczego w niej nie zmienia
Noc jej nie kusi mleczną drogą

...

Dojrzewaj chłopcze bądź mężczyzną
Zostaw co małe podłe mierne
Bo opiekuńcze jest i wierne
Tylko serce co całe jest blizną

Przegraj zwyciężaj świat przemieniaj
Lecz gdy dni będą się kończyć twoje
Niech nie obciąża ci sumienia
Spalonych smutkiem oczu dwoje