Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Hanna_Kumidaj

Użytkownicy
  • Postów

    61
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Odpowiedzi opublikowane przez Hanna_Kumidaj

  1. Żyć marzeniami,
    Nie oddychac problemami
    Wciąż sie śmiejąc
    I na nogach chwiejąc,
    Żyjemy chwilą,
    Momentami godziną.
    To jest piękne,
    A jednocześnie przeklęte -
    Sny nie istnieją
    Wyobraźnia jest brednią,
    Narkoza nie działa
    I real powraca.

  2. Upojonym we własnej rozpaczy
    Rozrywam swą duszę na kawałki.
    Już tylko Bóg o mnie walczy,
    A Diabeł nasyła swe nędzne lalki.

    Szukając upragnionej akceptacji,
    Chcąc zasięgnąć lepszych inspiracji
    Powoli na dno sie staczamy,
    I swego życia niedługo kres zaznamy.

  3. Czemu krzyczę ?
    Tak głośno,
    Że nikt mnie nie słyszy.

    Czemu mam śliczną buzię ?
    Taką niewinną,
    A w środku skrywa sie potwór.

    Czemu pomagam innym ?
    Daję im nadzieję,
    A pragnę żeby cierpieli.

    Przeciwieństwa sie ponoć przyciągają,
    A jednak mnie rozrywają,
    I na koniec
    Zabijają.

  4. Czy szczerość jest potęgą milosci ?
    Czy klamstwo jest obrazem zła ?
    Czasem szczerość zrujnuje miłość,
    Czasem klamstwo uratuje komus zycie.
    Dobry czlowiek nie zawsze ma uznanie,
    A zły często osiąga sławę.
    Udajemy dobrych choc jestesmy zli
    Udajemy zlych choc jestesmy dobrzy.
    Wszystko robimy na odwrot,
    Aby stac sie lepszym.
    Nie bedziemy lepsi,
    Gdy nie będziemy sobą.

  5. Rzeczywistość stała się snem na jawie,
    A sny rzeczywistością okrutną.
    Ptaki pływają, ryby latają.
    Już nic w tym świecie nie rozumiem.
    Czemu nie mogłoby być zupełnie na odwrót ?
    Samotność stałaby się radością
    A radość samotnością,
    Kłamstwo stałoby się prawdą
    A prawda kłamstwem.

×
×
  • Dodaj nową pozycję...