maria_łozińska

Śniłam,że jestem ptakiem **************************** Śniłam ,że jestem ptakiem wznosiłam się wysoko, byłam wolna. z prądem powietrza płynęłam, jak po niebie chmurka. Mogłam usiąść na wieży kościoła i przydrożnych drzewach, parapecie twojego okna . Zajrzeć przez szybę -ty śpisz i o czym śnisz? Może też jesteś ptakiem. -Czy jesteś gołębiem ? -dlaczego pytasz? Stałbym się jastrzębiem chwyciłbym ciebie i trzymał w szponach skończyłaby się wolność twoja. Pozwól mi wreszcie spać. autor Maria Łozińska. Anioł mój ************ Anioł mój, nie jest skrzydlaty, eteryczny jest po prostu fizyczny. Po ziemi twardo stąpa, przed siebie patrzy w przyszłość spogląda. Sieje niwę, gdy czas po temu kosi, kiedy przyjdzie pora. Na traktor wsiada,jedzie orać pola. Przy stole nie grymasi, wszystko mu smakuje, nad sobą się nie użala -dobrze się z nim czuję. W wieczór ciepły- lata w gwiazdy patrzy, słucha , marzy. Patrzę a tu łza płynie samotna po twarzy -czy coś boli ciebie? -nie boli-czasem tylko, tęsknię za niebem. autor Maria Łozińska. ******** Nie potrzebne nikomu serce twoje - rozdarte nie potrzebne łzy po kryjomu i nadzieje uparte. Nie potrzebne więc- żale zamknij w sercu na dnie. uśmiechaj się dokoła, rozpaczy twojej nikt nie zgadnie-bo i po co. autor Maria Łozińska. ******** Za oknem pada już trzeci dzień, jesienny deszcz. Nostalgia , puka do drzwi samotna też dzisiaj jest. Cóż, zostaje nam , wspomnienia i wina dzban, bo tamten pan odszedł z mojego życia i dzisiaj też jest sam. Nostalgio, smutną masz twarz, minął nasz czas -bezpowrotnie. Stary adapter melodię gra z dawnych lat -młodości wspomnień. czar . Jest mi żal tamtych dni, odeszły i nie wrócą tylko serce moje smucą i same płyną łzy. autor. Maria Łozińska.