Grzegorz__Jakubowicz

Nic się chyba nikomu nie stanie Jeśli pod wierszem zrobię zebranie Kto mnie zrozumie ten pewnie przyjdzie Kto nie załapie ten szybko wyjdzie Temat zebrania jest bardzo prosty Glony bakterie oraz porosty Czyli tak zwany warsztat techniczny Przy założeniach czysto etnicznych Co trzeba przynieść już mówię szybko Dwadzieścia złotych i igłę z nitką Będziemy szyli domek z pieniędzy Będą kolumny z drzwiami pomiędzy Im będzie nas więcej tym większy dom Potem sprzedamy go szybko na złom Bo spadnie na dół jak każdy inny Nawet gdy będzie wielorodzinny Warto by jednak ubrać go w słowa Bez tego będzie jak bez piór sowa Niech podsumuję coś zbudujemy Potem zlecimy i przepadniemy

@Alicja_Wysocka Bardzo dziękuję za rady i miłe słowa. Postaram się poczytać coś o tych asonansach. Nawiązując jeszcze do tematu dzieci, to wydaje mi się, że takie proste rymy byłyby zrozumiałe dla dziecka, które łatwo mogłoby przeczytać i zrozumieć taki wiersz. Dzieci w końcu to też grono, dla którego warto tworzyć. Ja mam chyba takie podejście do poezji, że nie traktuję jej zbyt poważnie. Pozwolę sobie jeszcze na koniec wrócić do "Pana Tadeusza", w którym większość rymów to rymy proste.

@Jacek_Suchowicz Dla mnie wzorem jest "Pan Tadeusz" i tam znaczna większość rymów to właśnie takie rymy jak u mnie, czyli gramatyczne.

@Jacek_Suchowicz Co jest złego w takich rymach ? Są zbyt łatwe albo zbyt oczywiste ? Taki wiersz ma dzięki temu swój rytm i łatwo się czyta.

Smutny dzień smutną melodię niesie Nie wiem czemu przecież to nie jesień Krople deszczu zamiast mego słońca Mam tego dosyć chcę zimy końca To już niedługo to już niebawem Zima zakończy swoją zabawę Będzie jej głupio i znów się schowa Potem za rok zagości od nowa Wiosna jest fajna bo lato po niej Ja już myślami ją chyba gonię Będzie nas grzała zimą zmęczonych I brakiem słońca długo dręczonych Lato przed nami to ono rządzi Bez lata w głowie szybko zabłądzisz Lato w powietrzu w sercu na drzewie Szkoda no tylko że tak się grzebie Na koniec jesień ta jest dopiero Smutną markotną strasznie cholerą Szaro i mokro nie ma gdzie usiąść Niedźwiedź jest mądry drzemkę chce uciąć Człowiek niestety skazany na cykl I chociaż w spokoju żyć zawsze zwykł Wieczną huśtawkę musi przechodzić I w swej twórczości o tym rozwodzić

@Alicja_Wysocka Haha, super odpowiedź ! Świetny wiersz :)

Jestem dumny że jestem poetą A nie cyborgiem psem czy kobietą Kocham pisanie bardziej niż spanie Chlanie czytanie i spółkowanie To mi radochę niezmierną daje Myślisz poeta to pewnie frajer Mylisz się bardzo drogi kolego Idź poukładać swe klocki lego Rymów gangsterkę tu ci urządzę Żebyś nie myślał że w życiu błądzę Będzie ci potem głupio jak dziecku Bo rymy składam ja po zbójecku Zaraz na wstępie kupię giwerę Spytasz mnie pewnie "A po cholerę" Więc odpowiadam "Bo lubię strzelać I takim zerom lekcji udzielać" Potem pokażę ci moją brykę Ma pięćset koni i rusza z rykiem A kosztowała sześćset tysięcy Spłacę ją szybko w osiem miesięcy Jak teraz leszczu kto jest na górze Mijam cię lumpie w mej boskiej furze Pewnie już oko cię rozbolało Powiem ci więcej ciągle mi mało

Chodzi Ci o tego kruka, który pojawia się tak znienacka ?

Jest porządek, mi się podoba :)

@kufelek Co ma piernik do wiatraka ?

Czarna klątwa ciąży nad mym miastem Kraków Czuć jej nieskończoną moc na każdym kroku Nie polega ona na miłości braku Lecz na rzuconym przez demona uroku Pora roku jest zupełnie bez znaczenia Ciemne szare chmury są tutaj od zawsze To melodia która nie chce dokończenia Miasto ciągle milczy szepcząc tylko "Znasz mnie" Kto w Krakowie się urodził ten wie dobrze Co który gdzie kiedy jak po co dlaczego Rzeki Wisły fale uderzają o brzeg Kusząc do czynienia wiecznie czegoś złego Wielki czarny kruk który usiadł nad Wisłą Mroczną symfonię powoli rozpoczyna On wie wszystko także to co o nim myślą Ludziom na bulwarze o tym przypomina Nie daj się zwieść że to tylko jest ptaszysko Które z dachu domu scenę urządziło To przeklęte zwierzę które wie już wszystko O tym mieście które tobie się przyśniło Dobrze myślisz bo ten ptak to demon właśnie I to on w tym mieście czarną klątwę niesie Opowiada już od setek lat swe baśnie Czy to styczeń luty marzec maj czy wrzesień

@cezary_dacyszyn Jestem trochę jak duże dziecko, to fakt. Szczególnie kiedy piszę.

Wszyscy umrzemy, dlatego trzeba pisać póki się żyje ;) I to najlepiej na wesoło, bo strasznie poważnie się zrobiło na tym forum. Zbyt poważnie powiedziałbym. Dlatego będę atakował dalej moimi wesołymi wierszami.

@Waldemar_Talar_Talar Dzięki.

@Alina_Służewska Świetny to on może i jest, ten dialog, ale nie jest to wiersz według mnie.

@Waldemar_Talar_Talar Tak z ciekawości spytałem.

Panie Waldemarze a ileż to wiosen Pan liczy ?

Popracowalibyście Mieczysławie nad jakimiś rymami, bo czyta się to jak prozę.

@makarios_ Zgadza się o wiersze trudno Bywa że jest czasem nudno Więc dlatego robię jaja I swych wierszy nie zatajam

@makarios_ A ty znowu do mnie wierszem Chyba coś się rozpędziłeś Twoje rymy nie są pierwsze Więc daremno się trudziłeś

Tracę grunt a świat się pali Chyba koniec świata idzie Wszystko się wokoło wali Boże nie chcę tego widzieć Domy sypią się w kawałki Bloki wpół się wyginają Drzewa łamią jak zapałki Czas herosa tu wynająć Tylko on przywróci życie I porządek na tej ziemi Zgasi mieczem wilka wycie Murem staną za nim wierni Razem wszystko odbudują Świat od nowa tu ustawią Ludzie na to zasługują Potem go pobłogosławią "Wielkie dzięki" tak wykrzykną Razem tłumnie i równiutko "Tyś się diabłu z sieci wymknął Oblejemy dziś to wódką" Heros wielką butlę wyjął I powiedział "Pijmy razem Zakończymy wielką chryją Bo to w końcu wiersz z przekazem"

Znowu o Bogu.

Każdy wiersz jest pewnego rodzaju ćwiczeniem. Czasami warto pisać dla samego pisania żeby nie wyjść z wprawy.

Zgadza się, czasami ktoś kto miał na przykład dobry dzień może potrzebować odrobiny "ciężkości" i chce zaprzegnąć swoje szare komórki wraz z wyobraźnią do ciężkiej harówy ;)

Strasznie ciężkie.