JanSerce

Mój szerokostopy mózg co z głowy mi wyszedł Przemierzywszy kroćset mil jawnym jest księżycem Mój niebieskooki wzrok co podążył za nim Pokonując krótkość swą żeni go z gwiazdami A mój religijny głód co nie znosi braku Zmyśla Boga aby był tłem im oraz ramką I już mój naiwny zmysł pobożnej harmonii Pełnym głosem cieszy się z osiągniętej zgody I już mój zaciekły bunt najlepszy poeta Po cichutku ostrzy nóż na kamieniu serca

jestem na tak serdecznie pozdrawiam

początek w porządku - poźniej troche gorzej 'jesteś choć jakby cię nie było' -kiepszczyzna pozdr

mnie się bardzo podoba Panski wiersz pozdrawiam

Pieśń I ***** [sub]Tekst był edytowany przez JanSerce dnia 15-08-2004 17:29.[/sub]

bardzo fajny, lekki wiersz pozdr

na pewno zdecycowanie na '+'

do prostego człowieka to akurat Tuwim pisał...:)

mnie sie podoba, dobry utwór