Znajdź zawartość

W małym mieście Sekretowie nikt niczego się nie dowie... Na śniadanie - zapytania na kolacje - zgadywania i na obiad... niewiadome tu kalorie nieświadome Są ulice bez imienia obietnice do kupienia słowa puste w bibliotece nawet karaluchy w rzece co w zawodach lubią pływać gdy im ludzie każą spływać Nikt się z nikim nie spotyka nic z niczego nie wynika wszystko w mieście jest zagadką nawet kto jest czyją matką a tym bardziej kto jest ojcem kto dla kogo katem, wzorcem nie wie nawet ksiądz w kościele jak odprawiać mszę w niedzielę Samochody są tu puste bo nie mają żadnych luster nic nie widać... jak się jedzie no musztarda po obiedzie Biedne dzieci się pytają czemu imion wciąż nie mają czemu w małym, ładnym mieście wciąż jest pytań tysiąc dwieście...

Anna była pracowita i ambitna. Zaraz po studiach dostała dobrą pracę. Żyła oszczędnie i, z pomocą rodziny, rozpoczęła budowę niewielkiego domu na obrzeżach miasta. Po 3 latach domek był gotowy i się do niego wprowadziła. W wieku 34 lat znalazła partnera, za którego wyszła za mąż. Nie mieli dzieci, oboje woleli prowadzić wygodne życie, a może były też inne powody, o których nie chciała mówić. Po siedmiu latach małżeństwa, Krzysztof, bo tak miał na imię małżonek, poprosił Annę, żeby go zameldowała. Do tej pory był zameldowany u mamy, ale ta zamierzała mieszkanie sprzedać i do tego potrzebne było wymeldowanie syna. Ku jego zaskoczeniu, żona poinformowała go, że dom zbudowała sama i nikogo w nim meldować nie będzie, a sprawę braku meldunku Krzysztof musi sam rozwiązać. A teraz, jak myślicie, jaki był finał tej historii?

Warta i Depa; pediatra(?)

Spójrzmy na świat, na ten piękny ocean barw, zostały stworzone z miłości do ludzi. Stwórca pragnął by świat, zawsze radował nas, by ten czar zachwytu do miłości budził. W nasze ręce go oddał, bo zaufał nam, czekając aż rozkwitnie jak przepiękny kwiat. My włożyliśmy go niestety w ciasność ram, piekłem bez wolności, stał się przez to nasz świat. W teatr fałszywych mitów zamienił się dar, pozbawiając nas jasności postrzegania. Stał się wtedy potrzebny cały kodeks kar, aby nie doprowadzić go do rozchwiania. Ponosimy więc skutki naszych wyborów, ponieważ zabrakło zdrowego rozsądku. Pozbawiliśmy się rozkoszy kolorów, a nasze działania nie były w porządku. Świadomość się budzi, szukamy już wyjścia. Trudno dokonać rewolucji w myśleniu. A oczekując nowej ery nadejścia, nie jeden już umysł uległ zniewoleniu. Czasami myślę, czy kiedyś się dowiemy, jak naprawdę wygląda ten nasz mały świat? Że jest ogromną zagadką, to czujemy, bowiem Ziemski Matrix odsłania się od lat!

Ten w Lustrze Kiedyś przyłapałem tego w lustrze Szybciej niż on Otworzyłem szaroniebieskie oczy Musisz uważać szepnąłem Bo pewnego razu inni Nie ja Skradną twoją wielką tajemnicę w którąś jesień XX wieku

mądrych rymów ja nie składem a szczególnie po północy czasem z serca coś wypada łza lub perła co jednoczy ludzi trzeba bo w tym strachu jedzą rozum już po fachu brachu nie złość się dziś proszę na mnie że napisze coś znów marnie choć się staram nie wychodzi skąd jest antoś zgadnij z ....

Rozpasałem się w lenistwie głaszcze niemym krzykiem jamę ziewem Zapominam coraz częściej że mógłbym to bilet tak nie ważny jak moje istnienie Donikąd Jak istnienie tego świata Do Ciebie