Puka można
Można?
Stąpać lekko, swobodnie
po leśnych ścieżkach
usłanych
nadziejami
okrytych delikatnymi tkaninami.
Można również
dawać obietnice bez pokrycia,
jak czeki, których zrealizować nie podobna,
na które liczyć nie można.
Ale można i cierpliwą niecierpliwość rozdawać,
uśmiechem łzy tamować.
Niestety można też
nie patrzeć, czy się godzi,
zwodzić zagubionych,
zasłuchanych w echo kroków
na schodach samotnych.
Justyna Adamczewska