Puka można
 
	 
 
	Można?
 
	 
 
	Stąpać lekko, swobodnie
 
	po leśnych ścieżkach
 
	usłanych
 
	nadziejami
 
	okrytych delikatnymi tkaninami.
 
	 
 
	Można również
 
	dawać obietnice bez pokrycia,
 
	jak czeki, których zrealizować nie podobna,
 
	na które liczyć nie można.
 
	 
 
	Ale można i cierpliwą niecierpliwość  rozdawać,
 
	uśmiechem łzy tamować.
 
	 
 
	Niestety można też
 
	nie patrzeć, czy się godzi,
 
	zwodzić zagubionych,
 
	zasłuchanych w echo kroków
 
	na schodach samotnych.
 
	 
 
	Justyna Adamczewska