Letum non omnia finit
Przechadzka... i dalej, dalej
– jak modlitwa, po (i na) moim, Starym cmentarzu
– On mówi do mnie z płyt nagrobnych, językiem
którego w obszarze umysłu, ty już nie masz
– a na grobie antenata wieczne światło świecisz...
Wielkie graby i dęby, tuje
– pochylone ramionami
nad mogiłami, szepczą
opadającymi liśćmi
– mors certa, hora incerta
Może i pojmujesz, najprostsze
– Fiat voluntas tua!
Uśmiechasz się do FIAT-a
bo jest taki samochód...
Wielkie graby i dęby, tuje
– pochylone ramionami
nad mogiłami, szepczą tego dnia
opadającymi liśćmi
– mors certa, hora incerta
Vita mutatur, non tollitur
– bo stoisz teraz, przy moich kościach a ja
jakąś częścią żyję w tobie, mój następco
– mors ianua vita...