Znajdź zawartość

Nikt cię nie odwiedza i nie zaprasza, kiedy odwiedzasz także nie wyprasza, i nie powstrzymuje kiedy odchodzisz, mimo iż rozpłodzone licznie twe stadło, dniami i nocami jesteś sam, o tym wiedz, mimo iż nie starasz się więzi utrzymywać, odnajdą cię, problem trzeba rozwiązywać, z potrzeb przyjaźnie, to jedynie złudzenia, które rodzą się z pustki potrzeb umysłu, gdy cierpienia dotykają cię w chorobie, powiadają, że łączą się, ale z kim w bólu, nie nosząc twego ciała boleści na sobie, tak myślą męczą się o utracie po tobie, to niewiele, bo przywiązania do innych, i przy atrakcyjności ożywczego zanikną, śmiertelność odnosi się tylko do ciała, każdy z niego odejdzie totalnie sam, czy zrozumie przekaz głupiutka "sąsiadka" wynaturzeń psychologiczno filozoficznych, które dotykają i dotyczą każdego bratka?