Znajdź zawartość

Kolejny weekend minął niczym z bata strzelił, poniedziałkiem nowy tydzień się rozpoczął przez nikogo nie lubianym. Pięć dni a może sześć pracy przed nami albo nauki zależy ile latek mamy, kolej rzeczy dobrze wszystkim znana nie koniecznie wyczekiwana. W poniedziałek ciężko z łóżka wstać budzik kolejny raz dzwoni, poduszkę do głowy dociskamy, nic nie słychać, śpimy dalej. Nagle koszmarny sen przy łóżku stoi szef, nic więcej już nie trzeba jak grom z jasnego nieba, w ciuszki wskakujemy. Toaleta, no cóż może potem , kluczyki od auta gdzieś tu były, biegam po pokoju, nie ma, przecież tutaj zostawiałam nagle błysk, olśnienie, auta nie ma u brata zostało. Więc cóż w te pędy, biegiem jak szalona pędzę na tramwaj, jak pech to pech, mój przed chwilka odjechał, więc co, nic innego nie pozostaje jak iść pieszo. Ufff, za piętnaście dziewiąta już w pracy jestem nie tak żle, mogło być gorzej, myślę sobie ale co to, jakiś cień na biurko padł, o rany szef, będzie nagana i premii brak. Tak fatalnie rozpoczął się poniedziałek, miejmy nadzieję, że reszta tygodnia będzie okej. Historia się powtarza, gdy umiaru się nie czuje i w weekend za bardzo się baluje. K.W.