Znajdź zawartość

Izobara... Bozi. Kin tor w zwrotnik.

dziś w Rydułtowach jutro w Bojszowach dla mnie to chleb powszedni jestem wszędzie jestem obecny przejdę przez wasze skupy złomu, osiedla, parki, strefy ekonomiczne, oczyszczalnie ścieków, tereny prywatne, cmentarze, lasy przejdę na ostatni kawałek przysiółka w ostatniej dzielnicy w ostatnim bloku w ostatnim mieszkaniu wypiję mazagran zbieram sołectwa, gminy, powiaty i wkładam w swój bukiet jak kwiaty

Jak wiele na świecie jest zdań i opinii, tak wiele jest światów w nich przedstawionych, jednak świat właściwy jest tylko jeden, a wszystkie opinie w nim i o nim traktują. Opinie i zdania, jak mapa, przez obcy i znany krajobraz prowadzi, tak długo jak prowadzić zdają się dobrze, tak długo nie muszę pytać o drogę. Zapytać, mogę. Zawsze i wszędzie, i z inną mapą porównać swoją. Lecz tu, jak mapa jest tylko niepewnym odbiciem fragmentu świata, porównać mogę tylko fragment odbicia z odbiciem innego fragmentu części. Tak długo jak na drodze nie spotkam przeszkody, tak długo znad mapy nie muszę podnosić głowy, co więcej, głowy sam podnieść nie mogę, bo tylko po mapie znam swoją drogę. Co jednak, gdy się potykam? Na chwilę wzrok od mapy odrywam, nie z własnej woli, a przez zwykły przypadek, jak nierówność na drodze nieobecna na mapie. I w tym właśnie niewielkim fragmencie całej wędrówki mogę zobaczyć to przez co idę

Powiedz mi jak to jest zabłądzić wyszepcz jak to jest żyć w strachu konać z tęsknoty opowiadaj historię szczerą o mnie o tobie posłuchaj gwiazd wiatru może ci zaśpiewa