Znajdź zawartość

Wieczorny mrok zgasił oczy Przykrył ramiona wyschniętym liściem Tam gdzie radość i uśmiech Kotwiczny ciężar podnosi dźwig losu Płyną berła, cygara w rzece brandy Zostaje przystań cicha, zadumana i wspomnienie mgliste Pamięci królowej Elżbiety II, która odeszła 8 września 2022 roku w wieku 96 lat. Była praprawnuczką królowej Wiktorii i najdłużej panującą monarchinią Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii. Boże ratuj naszą łaskawą Królową…

… I ta Królowa, cała w czerwieni. Kłamie, mówiąc pustkę faktom. Niewolnik krzywych paktów. Nic się jej urok nie zmienił. Wiosennym szumem drzew, Z okna szkoły, nazwy barw Brzęczą i szumi pchli targ. Krew zapomniała, co to gniew. Jedno pożądanie, jedna chuć cienia! Królowa rzeszotem korników jej miłości. Choć miota nią nawet własne bagno, A trupy już miejsce w alei kradną, To wciąż rzyga furią, łamiąc dzieciom kości. Niech wiatr się zerwie, z Lilli zbierze pył I rozsypie słowa Radością samego Boga, Że Czerwona Królowa - że on już był. ==Google translator, sorry== Гнильний зір в посмішці. І ця королева, вся в червоному. Він бреше, розповідаючи порожнечу фактам. Раб кривих пактів. Ніщо не змінило її чарівності. Весняний шелест дерев, З віконця школи, назви кольорів Блошиний ринок гуде і гуде. Кров забула гнів. Одна хіть, одна жадоба тіні! Королева - це натовп лісових черв'яків її кохання. Хоч він кидається навколо власного болота, А мертві вже крадуть місце в провулку, Воно й досі блює від люті, ламаючи дитячі кістки. Хай вітер зриває, пил з Ліллі збирає І слова розлітаються Радість самого Бога, Що Червона Королева - що він уже тут був.