Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Znajdź zawartość

Wyświetlanie wyników dla tagów 'kot z cheshire' .

  • Wyszukaj za pomocą tagów

    Wpisz tagi, oddzielając je przecinkami.
  • Wyszukaj przy użyciu nazwy użytkownika

Typ zawartości


Forum

  • Wiersze debiutanckie
    • Wiersze gotowe - publikuj swoje utwory
    • Warsztat - gdy utwór nie całkiem gotowy
  • Wiersze debiutanckie - inne
    • Fraszki i miniatury poetyckie
    • Limeryki
    • Palindromy
    • Satyra
    • Poezja śpiewana
    • Zabawy
  • Proza
    • Proza - opowiadania i nie tylko
    • Warsztat dla prozy
  • Konkursy
    • Konkursy literackie
  • Fora dyskusyjne
    • Hydepark
    • Forum dyskusyjne - ogólne
    • Forum dyskusyjne o portalu
  • Różne

Szukaj wyników w...

Znajdź wyniki, które zawierają...


Data utworzenia

  • Od tej daty

    Do tej daty


Ostatnia aktualizacja

  • Od tej daty

    Do tej daty


Filtruj po ilości...

Dołączył

  • Od tej daty

    Do tej daty


Grupa podstawowa


Znaleziono 1 wynik

  1. spotkałam go całkiem przypadkiem przypadki chodzą po ludziach swoimi ścieżkami jak Bezkoty cień wśród cieni wtulony w uśmiech jeszcze widzę jak przeciąga się leniwie trącając struny czasu aż tłuste pszczoły spadają z pięciolinii z tego co mi nie wiadomo chadza własnymi bezdrożami od słowa do słowa z górki na pazurki i choć potyka się o kamyki to zawsze spada na cztery łapy widzę go na łące jak wtapia się pręgami w źdźbła traw migając między liśćmi rumianku puszcza i łowi figlarne zajączki czatuje na owadzie sny a one kołysane dzwonkami konwalii w takt jego mruczanda skraplają się marzeniami na wibrysach w przerwach między świetlnymi smugami na dwoje wróży pogodę liczy chmury na czole goni szczęście w nieszczęściu a nocą w oparach maciejki huśta się na księżycowym haczyku spijając poświatę Drogi Mlecznej z futra Wielkiej Niedźwiedzicy o dziwo jak zwyczajny dachowiec lubi zaparzyć sobie kocimiętkę czasem się sparzy wtedy fuka prycha parska psioczy przeklina pod wąsem aż liście więdną a kokardy podskakują i skrzy w moich oczach niezłe z niego ziółko lecz głaskany z włosem i pod wiatr wygina koci łuk triumfalny by w końcu rozpłynąć się w uśmiechu bez śladu pewnie zawraca kota ogonem do siebie i znika z wiatrem gdzieś Indziej a ja tęsknię do następnego niezobaczenia
×
×
  • Dodaj nową pozycję...