Znajdź zawartość

Na wysypiskach walają się buty bezdomnych bez klamer i sznurowadeł i bez pary jak wosk przelewa się gorycz z czary przez klucz do przyszłości naszych potomnych Na kartkach imiona ułożone te bardzo znane zagubił czas stary zegar pordzewiały jeszcze stare baby stawiają swe kabały wyświechtane karty w ich rękach potasowane Okruchy zbitych luster ze wstydu całe zmatowiały pierogów nikt nie lepi a kołków w płocie panny nie liczą bo dawno o swej cnocie niewieściej figlarne nikomu też już nie wspomniały Obierzyna ze zgniłego jabłka już bardziej krótka pod pękniętym talerzem nie ma różańca i nie ma obrączki, brak kwiatów, do tańca nikt nie poprosi, na stole niedopita zimna wódka Trwa bal na salonach u tego samego wodzireja przy stoliku drzemie starszy pan zmęczony na dworze czarny kot goni mysz jak szalony umiera dziś wielka wiara i ostatnia ginie nadzieja