Znajdź zawartość

Odmienna ta jesień nic nie wyzłocona to się nasyca to znów przesyca do rdzenia ciemnozielonej martwoty Dudni barani róg jak tamburyn bo chłód powietrze zatulił niczym deszcz czyjeś serce tęskniące - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Znów pospływają przewiny do kolektorów do wód bieżących i wciąż ten sam płacz przebije Niebiosa Gdyż oto On - nieśmiertelnie Najświętszy spojrzy przez chmur najwęższą szczelinę roziskrzonym szafirem jak okiem