Znajdź zawartość

A gdyby tak Stanąć raz Na górze Smutnych wspomnień Rozpędzić się I skoczyć w dal Spaść W szczęścia otchłań

Moja dziewczyno, Moje kochanie Dlaczego idziesz w ten dziki świat? Nie podoba Ci się już malowanie Przestrzeni wokoło bez trudnych strat? Życia bez Ciebie sobie nie wyobrażam Okazję do czarnych myśli sobie stwarzam Popadam w obłęd ma miła kochanko Serca zwęglonego trudnego wybranko Też nie byłem Ci wierny moje słoneczko Nigdy bym Cie nie zostawił panieneczko Chwilowa nie miła z inną przygoda Niestety była niczym gorzka osłoda Na spotkanie z panią wybieram się czarną Chyba że odwiedzisz mnie istotę marną Bardzo się boję uzbrojonej kobiety Więc zobacz się ze mną dziś proszę niestety Żyć bez Ciebie przykro mi ale nie umiem NIe odchodź tam gdzie zimny wiatr wieje Piszę ten wiersz by przerwać uczuć knieje Ludzi postronnych o pomoc proszę Tylko szybko nim się niczym zwierz spłoszę Poznajcie wszyscy imię mej cudownej kochanki Heroina kieruję do niej uczucia, mej wybranki Na tym świecie tej miłości nikt nie zrozumie Dlatego autor wiersza żyć już dłużej nie umie Piękne było bycie nim Ciebie okrutna poznałem Jednak z przykrością od pierwszego spotkania Całym sercem pokochałem!