Spacer po schronisku
Przygarnij mnie człowieku
przechodzisz obojętnie…
Ja stoję tu i czekam.
(a zimne kraty przy mnie).
I serce mi pęknie.
Jestem tak przezroczysty
że nikt na mnie nie patrzy.
Śmierć – ta mnie zauważy
I błogosławię ją za to…
Tu wszystko się może zdarzyć
a ja, nie mam nic, tylko Ciebie.
Jeśli mnie nie zauważysz
spotkamy się… W Twoim Niebie.
Tej mojej psiej duszyczki
zapyta Pan, u progu Nieba...
Czy zasłużyłeś, mój Człowieku?
Na ten jedyny – niepowtarzalny
błękit Nieba…