Znajdź zawartość

I staliśmy na klifie naszego przeznaczenia, a wiatr rozwiewał nam włosy, zapraszając do lotu. Jak fatamorgana, klif ukazywał błękit pięknego morza, lecz zdradliwie był usiany ostrymi skałami. Niejeden nie zdążył przetrzeć oczu i skoczył ślepo w dół.

Patrzę na ciemny i jasny odcień wszystkiego Zostaniesz czy pójdziesz Widzę mgłę tak niewyraźną Jak poranne spojrzenie dookoła Żółte światło ogranicza nas Trzyma w niepewności Żołądek ściśnięty Kawał mięsa pośród maków Chcę to znaleźć Teraz spojrzę na to wszystko jeszcze raz Tylko z góry Z góry gdzie to wszystko będzie takie wyraźne I wtedy decyzja zapadnie Jedyna, ostateczna