wężuś

Zamknieta. W czterech ścianach własnego umysłu. Rozglądam się, w nadziei że coś się zmieni... Lecz na próżno. Nie zmienił się materac na ziemi, Ani zżółkły obrazek na ścianie. Zwiędła róża w oknie... nie zmieniłam wody... A teraz mój krzyk Buduje cegła po cegle drzwi. Zamknę się na świat i już nigdy nie odczuje bólu Drzwi pomaluje na różowo Nie będzie mi smutno. A na nich wyryje imię tego, Co zbudował te ściany Wokół mnie.......

Zawsze chciałam mieć swojego, Tylko dla siebie. Który będzie mnie odprowadzał do domu, Przy którym będę się czuła bezpiecznie, Będę czuła jego dotyk na ramieniu, Przytuli, gdy będę nieszczęśliwa, Bedzie trzymał mnie za rękę, Gdy będę się bała. Ale widzę tylko małą, Wystraszoną dziewczynkę. Z wielkimi, błyszczącymi oczami Z małym misiem w ręce I w różowo niebieskiej sukience. Siedzi na oknie, Skulona, przerażona istnieniem, Powtarzająca w kółko ten sam wierszyk. Od 15 lat....

- Czy wiesz co to jest miłość? - Miłość jest jak wiatr południowy, gorący Silny wiatr Poddajesz sie jego porywowi I pozwalasz mu unosić Cię coraz wyżej i wyżej... - Nie - Miłość - to puste słowi Które dudniwe mnie do dziś...