Gdzie jestem w tym wszystkim
w nicości pustka dalej boli
iskierka życia i promyk światła
gdzie jestem dalej pytam się
niema mnie we mnie
za mało jakoś emocji szczerej
z głębi istnienia, z miłości cienia
wyrazu osoby, pragnienia czucia
krzyku smutku i śmiechu wariata
zdania płaskie bez wyrazu
dukać tylko na pół głosu umiem
postawę wyrażam z nosem w piasku
w obawie przed czym ?
W obawie której adresatem gardzę
Więc czemu dalej we mnie nie ma mnie?
czego boję się? Porażki czy oceny?
Porażki w chwale odwagi by spróbować
czy oceny przedmiotów pogardy i złości
Gdzie jestem pytam się.