Jot._Dee.

liść z tego drzewa bezboleśnie bezdyskusyjna bezwstydnie beznadziejna bezlistna bezsilność

Drży kropla rosy Pierwszy lśni promień słońca Dzień mruży oczy

Blizny milczące Żal przekreślony cieniem Języka spustu

@makarios_ Wszakże serce po lewej! rzecz powszechnie znana... Skoro mowa o prawych - podmiotu fantazja! Za jedną, rzecz zwyczajna, kolejne się trafią, I dusze i ciała swą historią naznaczą, W tym wszystkim zgubiwszy to niewczesne pytanie: Czy Bóg widzieć raczy tych, których serce prawe?

Na polach rosa... Pola pachną trawą, Jej zapach zamknięty w kropelkach rosy Czyni mgłę. I otula mgła modlitwę, Cichą niczym spodziewane rozstanie. W obozie zimno... Przedświtu godziną Tętni szept - to głos Ogromnej Większości Skrapla się na człowieku i dotykiem Wilgotnym dopełnia sens przebudzenia. Pierwszy oddech jak pożegnanie oto Znak swój obieram pewny drogi kresu, Dziś bitwę swą pierwszą stoczę ze światem - Namacalny sprawdzian mego istnienia... Słońce wzejdzie, przysposobię swą zbroję I będę gotów w czas gdy noc przywoła...

Lecą zrodzeni z Wojny i Żelaza, Ludzie pancerni w pożodze skąpani W trudach wykuci, we krwi hartowani... A jednak w dusze ich drżenie się wkrada! Trupiość goreje w oczach zatroskanych, Bo im w pole ruszać - wróg u granic stawa. Tak wprzódy troska, wraz w gniew się obraca I trzeszczy oręż w prawicach ściskany! Za niemi domy, dziatki i kraina I ono drżenie, co dusze porusza, Jak gwiazda gorze, a sił dziwnych dawa... Jak diabły lecą, Bóg anioły zsyła, I gniew sprawiedliwy wroga rozkrusza, To żołnierzowi najjaśniejsza chwała!