Rega_S.

Nagość czuję gdy zdejmiesz mi oczy jak ślepiec wystawiam swe palce przed siebie śmiej się człowieku z nieporadności mojej z przewrotów duszy Głusza przyrody mnie ogarnia i przestaje istnieć poskłada mnie ciemność i czar świata pryśnie Jak intruz wkraczam w świat nicości gdzie kolory i kształty zlewają się w jedno słońce rani swym promieniem i wypala wszystkie pragnienia ziemia wchłania bicie serca by wybić z ciała pragnienia I gdy nie mam już nic stałam się naga to nadchodzi nieskończoność w wielkości swojej I znikam.... znów stoję znów jestem tutaj w maleńkim zielonym światku nieskończonych twoich snów.

zjarałem ją sobą- uzależniłem od siebie żeby na głodzie była kim ja chce, nie tym kim była zmanipulowałem głupią- poddała się w pełni by upadła nisko i zniknęła, Ona. uschła- ja jej nie zerwałem, nie zasadziłem, nie skorzystałem mszczę się, ironicznie patrzę jak w bólach, spazmach i marach szuka siebie samej jak w ostatnich chwilach tej dziwnej kobiety zatraconej wyśmianej i ostrzeganej wcześniej- Nie ma nic Godnego. Nie ma nic ze Starego.