Kasia__P

Nie zgodzę się. ;)

W głębinach siebie Pragnę przepadnąć bez końca; W komorach swego serca Stworzyć pokój przytulniejszy Od kłębiacej się wokół przestrzeni. Bez zgiełku, zanieczyszczeń - - haniebnej twórczości innych I dzieła mojego - nie mojego. Wciaż jednak jestem człowiekiem Istotą społeczną uzależnioną od innych Stworzeń zgubionych pośród bezsensu, Starajacych wyjaśnić sobie to, Co z natury niewytłumaczalne, Zdobyć wiedzę, której z natury Byty tak niedoskonałe jak my, Choć stworzone na podobieństwo Boga, Nigdy nie posiądą.

Każdy ma wady... Nie lepiej w drugim człowieku zamiast siebie zobaczyć po prostu trochę dobra? (Czysta polemika).

Sensowny przekaz. :) Troszkę błędów. Proponowałabym tak (ale to tylko sugestia):

Według mnie świetne. :) Zastanawiam sie tylko, czy nie lepiej by było: "On - nie - przyjedzie."

Słowa, puste słowa... Zamykają nam usta; Zamykają nam duszę. Głowa, pusta głowa... Wiem, że to wytrzyma, Ale już nią nie ruszę.

Grabieżcy (chyba błąd ortograficzny). Odnośnie gwiazdek nie mam pomysłu.

dla ułatwienia fonetyki Płynę rwistym potokiem mądrości. Szasta mną; pytam, jak wyrzucić kości; A jeśli są już rzucone, daj mi je znaleźć. Liczby, alfabet, ścisłość, morale? Kultura, idee, iksy, igreki? Woda się rozdziela, różne jej biegi... Której strony się trzymać? Ciężko środkiem płynąć. Panie Boże, dopomóż! Dla mnie to żyć - zginąć. Dzięki za pomoc. :) "Odnaleźć" zostaje, bo bardziej mi się podoba, a resztę zmienię. :)

"na piedestały wyniosę tych o których zwykliście zapomnieć cichych bohaterów szarych skupisk ludzkich" :) Super wiersz.

Cieszę się, że Ci się podoba. ;)

Kto pierwszy wypowiedział tę myśl? :) PS. Jeszcze mnie nie zjechali tutaj pod wierszem, ale znajomi wielokrotnie. XD

Pierwsza, dziesiąta... - mijają godziny. Ziemia się kręci, a my - stoimy. Dokoła przechodzi śpiąca gromada, Wybudzić się ze snu - wyczyn nie lada. Mijają godziny, a my myślimy, Dokąd na co dzień się tak śpieszymy. "Kto pyta, nie błądzi" - "Po co, dlaczego? A gdyby na przekór zrobić coś innego?" Zgubieni w pragnień, obowiązków buszu, Mamy rutyny już powyżej uszu. A życie jak światło przelatuje, Kto się zatrzyma - nie pożałuje. Lecz jeśli pragniesz, leć z tłumem, śmiało! Znajdź się wśród głupców, jakich niemało.

Dzięki. Do Twojego tematu już zajrzałam i skomentowałam. ;)

Nie śpiesz się z tą miłością, masz jeszcze czas. :) Troszkę błędów. (np. w "Przyjacielem zostać" zamiast "kogoś" powinno być "czyjejś") Widzę, że jesteś dziewczyną pełną refleksji. Rozwijaj się. ;)

Płynę rwistym potokiem mądrości. Szasta mną; pytam, jak wyrzucić kości; A jeśli są już rzucone, daj mi je odnaleźć. Liczby, alfabet, ścisłość, morale? Kultura, idee, iksy, igreki? Woda się rozdziela, różne są jej biegi... Której strony się trzymać? Ciężko środkiem płynąć. Panie Boże, dopomóż! Dla mnie to żyć - zginąć.

Proste, prawdziwe, piękne.

Kłócisz się ze sobą Więc nie jesteś Bezmyślnym stworem na tej ziemi Kolejnym Kowalskim Żyjącym bez refleksji W krainie pieniędzy Codziennych problemów Bez pomyślunku. Kłócisz się ze sobą Zastanawiasz się Boisz Przeżywasz Cierpisz bezgłośnie. Żyjesz! Ale można żyć radośniej Można żyć pełniej Można żyć z innymi Otwórz się Nie rań się.

Wszystko przemija, lecz nie Ty. Zawsze bądź sobą, dzielny/a, trwaj. Zmieniaj się Tylko na lepsze. I nigdy się nie poddawaj. Czyń to, co zgodne z Twym sumieniem. Nie ulegaj demonom. Bądź twardy/a jak skała, Gdy ktoś chce Cię zmienić I czuły/a Dla tych, co o Ciebie dbają. Dziecko wybudzi się z koszmaru.

Wolności - Nie ma. Uczymy się żyć w niewoli Wolnymi.

Naturalny oddech życia Przemija jak fala złości Potężnie zalewająca serce. Nie odbije się od brzegu. Zastygam.