Jasmina P

Droga Emmo, żyłaś w świecie książek, marzeń, ułudy. Twym pragnieniom nikt nie mógł dogodzić, nawet miłość wierna jak pies. Nie będę ukrywać, nie rozumiem Twojego postępowania i Ciebie. To nie jest pogarda ani pogróżki. Bo co ja mogę? Cisnąć w kąt Twoją historię? I tak nie zapomnę. Dziecka żal najbardziej - jak zawsze. Ale mnie żal jest sukni, co kiedyś przy ciele chłonęła pot miłości, teraz przesiąka trucizną, zwinięta przy łóżku - cicha obserwatorka zdarzeń.