Konrad Hałasa

Czerń straszliwa, którą w skrzydłach noszę Czerwień z krwi mojej pozostała w tobie Jak anioł śmierci tutaj się panoszę Jak Bóg kochany w ramiennej ozdobie Lecz będzie czas zemsty, wiecznego cierpienia Gdy wyjdę na świat w zbroi pozłacanej Kiedy społeczeństwo mimo potępienia Obronię jak żołnierz armii omotanej I krzykną: bohater! To zbawca ludzkości! Ja przejdę milcząco, mimo próśb wszelakich Nie chcąc zaprzepaścić znowu swej godności Osobnym życia trwaniem wśród osób nijakich Kolejnym biciem serca do domu powrócę Do piekła, do nieba, tam, gdzie miejsce moje Kolejnym oddechem przeznaczenie zwrócę Byś Ty na tym świecie życia cierpiał znoje