Niepewny

Wchodzimy w wiek złoty, Co srebrem się błyszczy. Lecz za nic błysk mają mroki- Ginie wśród szarej tłuszczy Myślą nad cieniem panując, Wciąż można zerwać pęta. Już nie myśląc, nie czując- To nie ocali dziecięcia. Nie przestań wyznawać, zacznij prawdziwie wiedząc o motywie Wtedy możesz świat poznawać. To mój pierwszy wiersz - proszę o wyrozumiałość. Ważniejszy od stylistyki był dla mnie przekaz, więc pewnie jest dużo błędów, ale proszę, byście poza uświadamianiem mi tychże, napisali jak interpretujecie wiersz - chcę wiedzieć, na ile jasny jest jego przekaz. Z góry dziękuję :)