Konrad__Kowalczyk

Płacze los nad mym obrazem. Płaczą ludzie gdy przychodzę. Płaczą wierzby latem. Płaczą rusałki nad tym światem. Lecz gdzie są te marzenia, co widziałem. Ten statek co nigdy nie zatonie, To słońce i wspomnienie o Tobie. Kadilak w rózowym kolorze. Ja nikogo juz nie obchodze, Wiec płacz świecie nad mym losem Co wciąż spowity jest zielonym kolorem.

Zemsta wymierzona w spoleczenstwo Bunt wywolany przez nienawisc Kres racjonalnego bytu Winny bo sie urodzil Winny bo wciaz zyje Czlowiek- zaraza tego swiata Nedzna poczwara ogarnieta zadza !