magda 007

Żyj dobrze, mówią wokół mnie. Nie rań bliźniego, wybaczaj mu. Nadstawiam policzek w imię wyższości uczuć. Dostaje mocnego kopa w tylne obszary nieświadomości.

podoba mi się tytuł wiersza - fakt, latem nie wypada umierać, za ładna pogoda, za piękny krajobraz :) ostatnia strofa jest świetna (zwłaszcza "w pół zdania odejść"), czytelnik może się bez problemu wczuć w sytuacje zastanowiłabym sie nad zmianą (skróceniem) 3 pierwszych linijek - wydaja się ciut za długie w porównaniu z resztą wiersza pozdrawiam magda

Początkowo nieśmiała i płochliwa, ale szczera i ciekawa ludzi. Potem coraz głośniejsza, zasypywana poglądami z całego świata, ugina się na dwóch pulchnych nogach, śniąc o chwili sławy i drepcze do autobusu pełna absurdów i obawy.