Skocz do zawartości
Polski Portal Literacki

Anonim 92

Użytkownicy
  • Postów

    1
  • Dołączył

  • Ostatnia wizyta

    nigdy

Treść opublikowana przez Anonim 92

  1. brzęczy i chrzęści rozgrzana życiem machina tonem plugastwa rozpędzonych bezimiennych od brzasku do brzasku me miasto nie zasypia turkocząc na kołach świat marzeń nie spełnionych zmieniają krajobraz społeczną nową falą robotnik - pijak - matka z dzieckiem - niznany gach kanciaste figury to płoną to znów gasną jak wieczne czuwanie zniczy na ich cmentarzach gęsty zapach smogu osiada na powiekach poranną kawą cucimy własny rozsądek ja na monocyklu słów przyspieszam - uciekasz? mała zębatka - dziecko - pisk opon... to koniec!
×
×
  • Dodaj nową pozycję...