Ewelina Jędrasik

przegadałam poezję za dużo słów a znaczeń za mało ach, gdyby jedno słowo mogło ponieść znaczeń tysiące duszę moją wyrazić a was poruszyć ach, gdyby jedno słowo...

hm hm hm, podoba mi się zaproponowany kierunek. teraz potrzebuje równowagi między treścią, a formą (warsztatem).

wydaje mi się, że chcę pisać lepiej. czy jest to tożsame z doskonaleniem warsztatu? w jakimśtam zakresie tak. dotąd zawsze pisałam sama (no, prawie zawsze), bez wskazówek ludzi, którzy się na tym znaja/mają wieksze doświadczenie. teraz się konfrontuje i przemyśliwuje wasze uwagi. za każdą dziękuję. coś na pewno wniosą. pozdrawiam! E.

to jest właśnie mój problem - "uniwersalizacja" tekstów. na początku był o konkretnej relacji, sytuacji między dwoma osobami. potem trochę go "zuniwersalizowałam" ale nadal nie dość. potrzebuje czasu żeby to rozgryźć. dzięki za konstruktywne uwagi.

Duszo człowiecza... Czemu się trwożysz? Jako ptak w klatce biedna sie trzepoczesz... Akurat dziś Kiedy odkryłaś, że dom twój tam, gdzie serce twoje... Duszo człowiecza... Czego się lekasz? Jak szary zając czaisz się za miedzą... Akurat dziś Gdy zrozumiałaś, czym jest szczęście - ono jest w tobie... Najtrudniej jest gdy się chce najprościej - kochać Najtrudniej zbudować w sercu twierdzę - pokój Najtrudniej złozyć szczęście wielkie z odamków ostrych, a kolorowych Wiele jest trudów, a ten największy to żyć - po prostu...

Dzisiejszego poranka Zapłakał Pan nad swoim stworzeniem Bo wszystko, co miało być dobre Bo wszystko, co miało być piękne Bo wszystko, co miało nieść radość Okazało się marnością I prochem Dziesiejszego wieczoru Księżyc jak zwykle wzejdzie Bzy będą pachnieć upojnie A dzieci zasną niewinnie, bez snów... Słowik zaśpiewa: Marność nad marnościami... Wszystko marność! I będą płakać razem - - Słowik i jego Stwórca...

Rozdarci, między światłem, a mrokiem Wielkim Krew krąży w waszych żyłach bystrzej Otwarte bramy zmysłów i umysłów Rozdarci... A gdybym wam powiedziała Że już widziałam, że to wy zwyciężycie Że zwycięży w was światło A gdybym wam powiedziała, że wiem - - Każdy walczy sam lecz nie samotny A gdybym wam powiedziała, że Z bólu, gniewu, strachu i bładzenia Zrodzi się coś więcej, moze pierwszy wers wiersza? Słowa, które świat poskromią, opisza, oswoja? Patrzcie, tak by zobaczyć Słuchajcie, by usłyszeć ... Stoicie razem w oknie I podziwiacie świat za nim...